Cytuj:
Ograniczenie władzy rodzicielskiej (art. 107-109 k.r.o.)
a) Ograniczenie władzy rodzicielskiej w związku z niezawarciem małżeństwa lub rozłączeniem rodziców
Art. 107 k.r.o. stanowi o ograniczeniu władzy rodzicielskiej jednego z rodziców z powodu niemożności jej wspólnego wykonywania na skutek rozłączenia rodziców: "Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom nie pozostającym ze sobą w związku małżeńskim, sąd opiekuńczy może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z nich, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy rodzice pozostają ze sobą w związku małżeńskim, lecz żyją w rozłączeniu".
Przesłankami ograniczenia władzy rodzicielskiej w tym przypadku jest:
- niepozostawanie rodziców w związku małżeńskim,
- pozostawanie przez rodziców w związku małżeńskim, przy faktycznym rozłączeniu.
Przesłanka pierwsza może dotyczyć sytuacji, w której rodzice nigdy nie zawierali ze sobą związku małżeńskiego, bądź też rodzice zawarli małżeństwo, ale okazało się ono małżeństwem nieistniejącym lub małżeństwo rodziców zostało unieważnione bądź małżeństwo rodziców zostało rozwiązane prawomocnym wyrokiem rozwodowym.
Twoje powody są wystarczające do ograniczenia władzy rodzicielskiej, a może nawet do jej całkowitego odebrania. Ojciec jest niebezpieczny dla dzieci i wykazuje jakies psychopatyczne zachowania. Do ograniczenia władzy rodzicielskiej wystarczy fakt, ze nie mieszkacie ze sobą, wiec on nie może swojej władzy w pełni sprawować bo dzieci przecież są z Tobą,

A tak przy okazji, może się przyda:
Cytuj:
Pozbawienie władzy rodzicielskiej
Art. 111 § 1 k.r.o. stanowi: "Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców".
Zgodnie z art. 111 § 1a k.r.o. sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania środka w postaci umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej albo placówce opiekuńczo-wychowawczej, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem. Jest to najostrzejszy środek ingerencji sądu opiekuńczego w sferę stosunków między rodzicami a dziećmi. Jego istota polega na tym, że rodzice tracą wszelkie atrybuty, jakie wchodzą w zakres władzy rodzicielskiej.
Sąd opiekuńczy orzeka pozbawienie władzy rodzicielskiej w stosunku do obojga rodziców lub jednego z nich, jeżeli przyczyny wydania takiego orzeczenia występują tylko po jednej stronie. Mimo braku odpowiedniego przepisu doktryna przyjmuje, że pozbawienie władzy rodzicielskiej może się odnosić tylko do niektórych dzieci, jeśli względem pozostałych te przyczyny nie występują.
Zgodnie z treścią art. 111 § 1 k.r.o., pozbawienie władzy rodzicielskiej następuje gdy:
- wystąpiła trwała przeszkoda uniemożliwiająca należyte sprawowanie władzy rodzicielskiej (np. nieuleczalna choroba psychiczna lub gdy rodzice nie pozostają w stałej styczności z dzieckiem - gdy jedno lub oboje rodziców zaginęło, na stałe wyjechało za granicę całkowicie nie interesując się dzieckiem lub gdy nastąpiło skazanie na długoletnią karę pozbawienia wolności). Jest to przeszkoda, która będzie istniała przez wieloletni okres, nie zawsze dający się przewidzieć.
- rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej (np. karcą dziecko w sposób zagrażający fizycznemu i duchowemu zdrowiu dziecka, zmuszają dziecko do pracy nie odpowiadającej jego uzdolnieniom lub zdrowiu, skłaniają dziecko do popełnienia przestępstwa, prowadzenia niemoralnego trybu życia, wywierają negatywny wpływ na dziecko). Znamiona nadużycia władzy rodzicielskiej nosi np. pozbawienie przez ojca kilkuletniego dziecka naturalnego środowiska rodzinnego i bezpośredniej opieki matki oraz możliwości wychowywania się wspólnie z małoletnim rodzeństwem i zatrzymanie go na stałe wbrew woli matki w obcym kraju (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 1970 r. - III CRN 181/70 OSNCP 1971, poz. 107).
- w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki naruszając przez to dobro dziecka (np. głodzą dziecko, tolerują złe prowadzenie się dziecka, pijaństwo, prostytucję lub działalność przestępczą, porzucili dziecko, w sposób zawiniony nie wywiązują się z obowiązku alimentacyjnego względem dziecka itp.).