dzieki dziewczynki:).. zoabczymy co pokaże test za jakies 2 tygodnie, niech ten czas szybko zleci nam wszytkim:)

Cześc dziewczyny,
Ostatnio pisałam przed szpitalem, strasznie się wtedy bałam. Miałam mieć podane na noc tabletki na poronienie i ewentualnie jak się nie "oczyszczę" - zabieg następnego dnia. Byłam totalnie załamana i nie wiedziałam jak to wszystko przetrwam... opiszę wam to bo może kogoś uda mi się uspokoić.
Tak się bałam, że jeszcze przed szpitalem wpadłam w pół godzinny płacz przed wejściem... potem badania, przyjęcie do szpitala i paniczny strach.
Zostałam położona w 6 osobowej sali na Ginekologii, więc w pierwszym momencie się załamałam jeszcze ilością osób na sali...ale już wieczorem zaczęłam rozmawiać z tymi paniami, tętniaki, mięśniaki, operacje... wszystkie tam się bały...każda bała się zasnąć i jakos mi się lepiej zrobiło. Pielęgniarki i lekarze przemili... byłam w szoku...spodziewałam się ogólnego społecznego znieczulenia, niemiłych osób a tu niespodzianka, wszyscy obchodzili się ze mną jak z jajkiem, pytali jak się czuję, uspokajali, rozweselali. Myślałam, że to będzie niemożliwe a ja w tym szpitalu wyleczyłam się psychicznie.
Podali mi tabletki na poronienie...nic nie bolało ale nie mogłam spać bo ciągle czekałam aż coś się zacznie. Dopiero nad ranem dostałam lekkiego krawienia i delikatny ból jakby miesiączkowy. Oczywiście musiałam przejść łyżeczkowanie, ale tutaj mnie uśpili i nic nie pamiętam...
Aż wstyd się przyznać, ale obudziłam się w barzo dobrym humorze, jakoś mi ulżyło...cieszyłam się, że już teraz to tylko czekam i mogę znowu zajść w ciążę, że jestem zdrowa, że nie mam żadnych chorób, mięśniaków, torbieli, że mogę mieć dzieci...
Ze szpitala wyszłam w piątek i ten tydzień jest ok a za 3 miesiące powracam do starań :)

_________________

Aniołek 29.08.2008 [*]

Padme Cieszę się, że już po wszystkim i że wszystko oki . Wiesz co to nie wstyd, że wyszłaś ze szpitala w dobrym humorze. Wiesz ja zaczęłam krwawić w piątek w nocy w niedzielę zapadł wyrok bo w sobotę lekarz nie był pewny Przepłakałam całą noc z piątku na sobotę, w sobotę było oki bo miałam nadzieję, że poprostu nie widzi (był bez specjalizacji) w niedzielę totalna rozpacz- słaniałam się na nogach nie mogłam dojść z zabiegówki na salę. W poniedziałek już było duuuużo lepiej a to dzięki lekarzowi i położnym którzy cały czas mnie pocieszali. W poniedziałek wieczorem zabieg we wtorek do domu. Mówiłam sobie czy ja jakaś nienormalna jestem, że tak to zniosłam? Ale wszyscy mi mówili, że to bardzo dobrze, mój mąż był ze mnie bardzo dumny. Ja też od razu zaczęłam myślec o następnym ale 3 m-ce tak jak Tymuszę czekać. W domu mam często chwilę załamania i wyję jak bóbr zwłaszcza jak zostaję sama i oglądam wtedy zdjęcia z USG. Forumowiczka Nyana doradziła wypłakać się porządnie to poczuję ulgę. Pomogło. Teraz patrzę na zdjęcie mojego Aniołka i codziennie proszę, żeby nad braciszkiem lub siostrzyczką czuwał.

_________________




Aniołek 16.08.08 [*] (9tc)

Justi 3 miesiące to w sumie nie długo i jeszcze w tym roku przy dobrych wiatrach możemy być w ciąży :)
Ja miałam cały tydzień czekania. Początkowo miałam drobne plamienia ale jak pojechałam do lekarza to powiedział, że serduszko bije, ale bardzo wolno i żebym przyszła za 3 dni...wtedy już nie widział serduszka, powiedział, że dobrze to nie wygląda ale możemy odczekać tydzień i będzie jasne, czy rośnie czy nie. Ten tydzień to był koszmar...już nie wychodziłam z domu, z nikim nie chciałam się widzieć, kazali leżeć, więc leżałam jak kłoda i płakałam.
Po tygodniu już było wszystko jasne - skierowanie do szpitala i dalszą opowieść już znasz.
Ale to było, minęło i teraz odliczam 3 miesiące :)

_________________

Aniołek 29.08.2008 [*]

Justi, padme, dla mnie w szpitalu było najgorsze to że leżałam na sali z dziewczynami prawie rodzącymi, słuchanie bicia serduszek ich maluszków podczas porannej wizyty... szok! oczywiscie inne przezycia były tez silne ale teraz mi to przyszło na myśl własnie, w domu było najgorzej podobnie jak u ciebie justi- zostawałam sama, ryczałam, zadręczałam się i patrzyłam na zegarek zeby tylko czas szybko płynął, po miesiacu wróciłam do pracy i dzieki Bogu, zlaciało mi w mgnieniu oka, boje sie tylko ze jak sie uda zajsc, ze sie powtórzy ale generalnie nastawienie mam chyba dobre... poza krótkimi momentami starchu ze sytuacja sie powtórzy... ale to chyba normalne w naszej sytuacji.

Padme ja też odliczam 3 m-ce ale nie wiem czy 3 cykle czy miesiące.

Anja369 no ja też leżałam na sali z rodzącymi i co było najgorsze to to co pizesz bicie serduszek maluchów. Wiesz w głębi też się boję co będzie, ale wtedy będę od początku na siebie uważać i dbać o siebie. Lekarze też będą wiedzieć jak z nami postępować bo w takich sytuacjach następne ciąże są objętę wysokim ryzykiem a co za tym idzie częstsze kontrole i masa tabsów

_________________




Aniołek 16.08.08 [*] (9tc)

witam dziewczyny trzeba przejsc przez to wszystko zeby nabrac znow sil na walke o dzidziusia ..zobaczycie ze czas leczy rany..pamietac bedziecie zawsze ...ale z biegiem czasu bedzie latwiej swego czasu pisalam na tym watku bardzo dlugo...ale czas pozwolil bym przeniosla sie na szczesliwszy watek....ani sie nie ogladniecie bedziecie znow w ciazy ...szczesliwej ciazy....trzeba wierzyc w to calym sercem...ja przeszlam przez 3 poronienia ...przyczyna poronien nie wiadoma po ostatnim poronieniu odczelismy az 8 miesiecy dalo mi to czas na odpoczynek i zobaczcie stal sie cud nosze pod sercem dzieciatko ..ciaza przebiega bezproblemowo...skoro mi sie udalo to I WAM SIE UDA wierze w to calym sercem...wiem ze trzeba wylac morze lez by znow zaswiecilo sloneczko
trzymajcie sie cieplutko

_________________






3 Aniolki [*][*][*]
Każdą maluczką duszą tak wiele ubyło...

Anja, Justi ogromnie wam współczuję, że leżałyście wśród rodzących. Ja całe szczęście na ginekologii i może dlatego, że tam kobiety były chore, czekające lub już po operacji, miałam wrażenie, że tak naprawdę to mam dużo szczęścia, bo ja następnego dnia wychodziłam i mogłam zacząć wszystko od nowa a one były chore lub też po operacji i w ogóle nie mogły mieć już dzieci. Nie wiem jakbym to przeżyła jakbym była na patologii ciąży. Obok w pokoju były dziewczyny z małymi dzidziami po cesarkach, więc słyszałam płacz i wtedy robiło mi się przykro, ale mówiłam sobie, że niedługo też takie będę miała, że przynajmiej mogę mieć.

_________________

Aniołek 29.08.2008 [*]

justi mam nadzieje ze ze to co piszesz spełni sie, ze teraz bedzie inaczej, moge nawet spać na tabsach zebym tylko miala pewność że każda piguła spełnia swoją role i nie zaszkodzi, co lekarz to inne leki, dupka przepisuja raczej wszytscy ale jak wyszłam ze szpitala to oprócz tego antybiotyku który pewni wy tez brałyscie, lekarz przepisał mi tabletki antykoncepcyjne, ze niby na odobudowe śluzu, zadzowniłam do mojego obecnego gina i kazał ich nie brać, ze nie ma takiej potrzeby, juz w tym krawieniu po zabiegu miałam owulke, ale poczekałąm na trzy @ nie licząc tej od zabiegu. Więc po 3ech miesiącach po których ja włąsnei jestem moge wam powiedziec ze na razie mnie towarzyszy nazwę to "obawa wstępna" że nie zajde... no cóż pierwsze starania za nami... zobaczymy. Narazie mam nadzieję, mojego przecudnego męża i was:)))

padme super że jesteś tak nastawiona, bedzie ci łatwiej a jak bedzie źle to zaglądaj do nas:)) mnie miesiac na zwolnieiu tak se dłużył ze wydaje mi sie ze upłyneło już conajmniej pół roku...

Anja369 wiesz ja w tej ciąży brałam dupka odkąd się tylko o niej dowiedziałam i to na własne żądanie dlatego nie mogłam zrozumieć dlaczego tak się stało. Położne i lekarz powiedzieli mi, że to poprostu jakaś poważna wada. Dali mi tabsy na wywołanie poronienia. Po nich owszem krwawiłam i dostałam skurczy ale nic a nic ze mnie nie wyleciało, żaden skrzepek nawet najmniejszy. Trzymał się tam mały Aniołek i nie chciał iść. Same widzicie musiała być poważna wada skoro mój organizm tak brutalnie się go chciał pozbyć - to były słowa położnych i lekarza. Natura wie co robi. Trzymam kciuki za owocne staranka i wierzę, że uda się za pierwszym razem

_________________




Aniołek 16.08.08 [*] (9tc)

JUsti ja juz kiedys pisałam na w naszym wątku jak było ze mną, tez dostałam tabsy na wywołąnie tak jak ty i dostałam okropnych bóli, ale ja w ciągu godziny urodziłam i chyba najbardziej znaczące było to że widziałam.... myśle że własnie dlatego było i w sumie to dalej jest mi ciężko, ciągle widok jest przed oczami. Mój dobry znajomy powiedzał żebym już pozwoliła "odejść"mojemu aniołkowi...

Dbajcie o siebie przez te trzy miesiace czekania a potem do dzieła:)

wiesz co nawet sobie nie wyobrażam tego co czułaś... co czujesz. Nie słuchaj innych bo powinnaś pozwolic swojemu Aniołkowi odejść kiedy to Ty będziesz na to gotowa.

_________________




Aniołek 16.08.08 [*] (9tc)

_________________

Witaj yenna86!
Widzę, że mamy podobną sytuację, ja tez straciłam dzidzię w grudniu 2007, a teraz jestem w ciąży (4 tydz), i jestem przerażona, tym bardziej, że złapało mnie przeziębienie
Tak po cichutku gratuluje i mam nadzieje że tym razem bedzie ok, musi byc W którym jestes tygodniu??

_________________
Aniołek 13 tydz. (13.12.2007r.)

yenna, dominiczka mocno sciskam kciuki za wasze male fasolki... zeby zostały z wami az do bezpiecznego terminu porodu... i urodzily sie jako zdrowe silne babelki

_________________


Aniolek 24.07.2008

dominiczka yenna i ja się dołączam do trzymania kciuków. Szczerze gratuluję i niedługo ja dołączę -chyba- do Was. Trzymajcię się Kochane

_________________




Aniołek 16.08.08 [*] (9tc)

Nie-dziękuje dziewczyny. Jutro wizyta u lekarza, mam nadzieje, że wytrzymam do 11 tyg, pozniej sie bede cieszyc albo płakać..
Jestem tak przerazona, że prawie nie wychodzę z domu i to przeziębienie...
Ale chyba większość z Nas tutaj tak samo jak ja to przezywa....
Justi zyczę Ci abys do Nas dołączyła

_________________
Aniołek 13 tydz. (13.12.2007r.)

ja juz postanowilam, ze zaczynam sie starac juz w tym cyklu... dodaly mi otuchy slowa ginekologa innej mamy aniolka ktora niedawno stracila w 12 tyg maluszka... ze ma czekac do pierwszej @ bo wtedy endo sie odbuduje i zaczac sie starac, bo natury nie przechytrzymy, jesli organizm jest gotowy na nowa ciaza to bedziemy w ciazy nawet po tak krotkim czasie od straty, ta jej ginka nie mogla miec dzieci, tez starala sie latami i ma dzieciatko z in vitro... wiec wie co kobiety przezywaja w takiej sytuacji...

moze to glupie ale ja wierze, ze ten aniolek wroci w mojej kolejnej ciazy, ze wtedy jeszcze nie byl jego czas, ze wroci , bedzie ze mna i nie bede juz musiala za nim plakac...

_________________


Aniolek 24.07.2008

Martika moim zdaniem ważne znaczenie ma również Twoja psychika, i to czy jestes gotowa psychicznie, a jak jestes to do dzieła
trzymam kciuki i życzę szybkiego zafasolkowania
Ja zaszłam w ciąże w 2 cyklu, czyli bardzo szybko, Tobie życzę jeszcze szybciej.....
Wcale nie jest głupio ze tak myslisz kazdy na swoj sposób radzi sobie ze swoim bólem.

_________________
Aniołek 13 tydz. (13.12.2007r.)

psychicznie jestem gotowa... bo mam juz jedna pocieche i wiem, jak to jest tulic takiego maluszka... tylko nie chce sie nastawic, ze sie uda od razu... a z tym ciezko... same wiecie jak to bywa.... niby podchodzimy do staran uda sie to sie uda, nie to sprobujemy ponownie... a w glebi serca myslimy tylko na pewno sie udalo, musi sie udac, a potem @ badz jedna kreska przy spozniajacej sie @ i lzy

narazie 3mam kciuki za male fasolki ktore pojawiaja sie na tym forum... i wierze, ze kiedys moze juz niedlugo znow bede w ciazy i bede cieszyc sie kopniaczkami w brzuchu...

_________________


Aniolek 24.07.2008