Cześć Kochaniutkie!
Natalka, masz rację, niedługo nas zamkną za propagowanie pijanstwa
Wiec ja juz sie uspokajam i uroczyscie oswiadczam, ze jestem dzis trzeźwiutenka jak wzorowy czlonek AA!
Wiem o czym mowicie, ja dzis normalnie mam wrazenie, ze cos we mnie krzyczy: Ja chce mieć dziecko!!!!! A rozum podpowiada i nakazuje inaczej. I jak mówi Natalka, krąg się zamyka. Ale chyba w sumie nieźle sobie z tym radzę. Zwlaszcza, ze wpadam do Was i gęba mi się śmieje
Wiadomo, są lepsze i gorsze dni, każda z nas zna to z autopsji. Czytam Was i tak czesto czuję to samo, że już pozostaje mi przytaknąć, żeby się nie powtarzać. Fajna sprawa, bo nie czuję się z tym wszystkim tak bardzo osamotniona.
Myślę często o adpcji, ale na to chyba też nie jestem gotowa. Być moze jeszcze nie. Ale jakies powołanie w tym kierunku czuję. Ja bardzo długo nie chciałam mieć w ogóle dzieci. Wydawało mi się, że będę złą matką (cholera wie, dlaczego tak myślałam, nie wiem!). A później zaczął się budzić instynkt. I teraz aż we mnie wrzeszczy. I teraz, o dziwo, z kolei jestem przekonana, ze byłabym fajną mamą... Człowiek to skomplikowana istota z tym swoim pofałdowany mózgiem
A w ciążę zaszłam przy pierwszej świadomej próbie. I nagle zmienił się cały mój świat. A później, kiedy usłyszałam "wyrok" od lekarza, poczułam jakbym dostała z piąchy w nos. I znów się świat zmienił. Normalnie karuzela. A teraz dałam sobie czas na wyhamowanie i dojście do ładu z tym wszystkim. Podziwiam w pewnym sensie dziewczyny, które decydują się od razu, przed pierwszą @ po zabiegu łyżeczkowania na kolejną ciążę. Ale ja bym się nie odważyła. Moze jestem za bardzo bojąca?
Ale sobie pogadałam, ufff, tak mnie coś naszło na refleksje.
Jak nie urok, to ... 
Rewelacja!!
