Mam wiele fobii, ale jedna z nich wydaje mi się szczególna, ponieważ utrudnia życie nie tylko mi,ale i moim bliskim niestety. Jest to strach przed choroba,śmiercią.Jak tylko cos zaboli,zakłuje,ja już sie w to zagłebiam,wsłuchuje i wymyslam najgorsze choroby.Uwierzcie mi,bardzo mi to utrudnia normalne funkcjonowanie.

Zaczełam chodzic do psychologa,zazywam coaxil,ale nie wiem jak to bedzie bo to od dłuzszego czasu jest zakodowane w mojej głowie i jak tylko cos mi sie dzieje,zaraz zapala sie czerwona lampka i zaczyna myślenie,które z kolei prowadzi do kolejnych objawów i tak w kółko.

_________________

Czarna, ja co prawda boję się panicznie tylko pajęczaków i do ich likwidacji używam tylko męża, ale...
Tak na poważnie, to mam nadzieję, że uporasz się ze swoimi lękami.
Mój ojciec cały czas przeżywa wypadek sprzed 26 lat. Żyje tym... Ma tysiąc chorób z tym związanych. Nie daje sobie pomóc, a przynajmniej nie mi ani siostrze. Ja już nie mam siły nawet starać się czegoś robić dla niego, bo chyba wyczerpałam już całe pokłady miłości i cierpliwości.
Dobrze, że chodzisz do lekarza. Jeśli jest komu cię wspierać w tych bojach o normalność, to walcz. Masz dla kogo żyć - masz cudowną trójkę maluszków.

_________________

ewulek

Dziekuje za słowa otuchy
Tez chciałabym się bac tylko pajeczaków ależ byłoby cudownie miec tylko taka fobię.
Chodze do psychologa,zazywam te leki,ale widzę,że jednak mam juz zakodowany w głowie-strach-jak tylko coś mnie boli.
teraz jestem sama z dziecmi w domu,pobolewa mnie w klatce piersiowej i co-juz zaczynam sie zastanawiac,a dlaczego
Jestem jak egoistka,skupiam sie tylko na sobie,przez to cierpia moje dzieci,poszlismy wczoraj na spacerek i pobyłam z nimi tylko 40 minut na hustawkach bo zaraz zle mi sie oddychało i juz zastanawialam sie kiedy nadejdzie moj koniec i zabrałam ich do domu-bo tamczułam sie bezpieczniej.Okropnosc.Idzie lato-czas radosci,wypadó nad wodę itp,a ja bede sie bała,i co-dzieci spedza wakacje przed blokiem

_________________

o ho! a juz myslalam ze tylko ja tak mam. ja panicznie boje sie smierci,raka , ciagle o tym mysle. cala ciaze bylam przekonana ze nie przezyje porodu prawie by mi sie udalo ...(wspaniali angielscy lekarze) nie ogladam juz horrorow po ostatnim dostalam takiego ataku paniki ze malo nie zemdlalam. az sie poplakalam. nie ufam nawet mojemu mezowi.

chyba jestem jakas niedojrzala emocjonalnie...

_________________

xinkax

Powiem Ci,ze ja cała ciąże czułam sie świetnie,na koniec przed porodem miałam co prawda głupie mysli-ze może umrę przy porodzie,ale to było tyle,ale ciąże akurat wspominam bardzo dobrze.
Ja juz przerobiłam wszystkie choroby i teraz jest tak,ze nie wmawiam sobie tych najgorszych,ale mam swoje fobie

_________________

To i moje 3 grosze
ja panicznie boję się ciemności, ciemnych pomieszczeń , nocy , piwnic , strychów Prędzej padne na zawał niż wyjde sama z domu wieczorem a nie daj Boże gdybym koło jakichś krzaków czy po ciemnych schodach miała iść.
odkąd pamietam zawsze tak było , próbowałam z tym walczyć ale nie da się

_________________

To i ja sie wypowiem PANICZNIE CHOROBLIWIE BOJE SIE PAJĄKÓW!!!!!!FOBIA
i nie umiem sobie z tym poradzic!!...paraliżuje mnie...........chwilowy bezdech,płacz.........poprostu cos strasznego..........i zawsze wszyscy to słysza...wiec je likwiduja.................ale tez nie umiem sie przemóc by nie krzyczec czy panikowac............to jest straszne......

_________________

widzisz, Ty o tym mówisz i Ci pomagają a ja najnormalniej sie tego wstydzę. to jest po prostu coś okropnego , umrzec na zawał można

_________________

No to i ja się dołączę

Mam lęk przestrzeni nie mogę przejść po wiadukcie, ani stać na balkonie u sąsiadki
Bardzo sie boję śmierci i starości, choć staram się o tym nie mysleć.....ciagle do mnie wraca
No i nie podchodź do mnie z nożem w ręku, bo ogarnia mnie strach...nie wiem czemu i nikt mi nie potrafi wytłumaczyć dlaczego tak mam
Horrory??? Uwielbiałam ale przed ciążą z drugą córką na dzień dzisiejszy, to wolę nie ryzykować
Ale żyję dniem dzisiejszym i nie zamartwiam się myślami "a może" ....trzeba nauczyć się z tym żyć...wtedy naprawdę jest dużo łatwiej

czarna na wszystko o w życiu jest miejsce, zastanawiałaś sie czasem nad tym, że będąc z dziećmi na placu co by było jakbyś do domu nie wróciła? Spróbuj...wszyscy wiemy, bo i Ty o tym wiesz, że to jest "tylko" fobia....poprostu zostać przecież nie uciekniesz zostawiając swoje dzieci, tylko się nimi zaopiekujesz a dzieci dają taką siłę, że powinnaś właśnie z nich czerpać nadzieje i wiarę, w to, że Tobie "mamusiu" się stać nic nie może, bo masz swoje dzieciątka i jesteś im potrzeba jak powietrze

Więcej kochana wiary w siebie Jesteś śliczną dziewczyną i pamietej o tym, że masz wspaniałe dzieci dla których musisz być silna i przezwyciężyć swoje lęki![/b]

_________________
06.09.2007
13.07.1999

To i ja wyrzucę z siebie moje fobie

Jedną z większych jest obsesyjna myśl, że mój mąż mnie zostawi - umrze, albo odejdzie do innej... bardziej, że mu się coś stanie i umrze, nieraz dręczyły mnie w nocy sny, że mój mąż umiera, jeden był nawet taki, że M spada z mostu i woła mnie żebym go złapała, a ja nie mogłam go utrzymać i wyślizgnął mi się z rąk i spadł... zostałam sama, już prawie ryczę
To pewnie przez to, że jak miałam 3 lata umarł mój ojciec, a mama starała sie jak mogła, ale nie dała mi i bratu tyle miłości matczynej ile byśmy tego oczekiwali czy potrzebowali...

No, ale nieraz jest lepiej, nieraz jest gorzej, mój ojciec zmarł gdy miał 31 lat na czerniaka, ja mam wyciete znamiona, z których rozwija się rak, ale ile ich zostało na mojej skórze to nie wiem... mam 26 lat, do 31 jeszcze 5 lat, a ja nawet w ciążę zajść nie mogę

Dobra, koniec biadolenia, niczego innego się nie pękam

_________________

Dominik ur. 25.03.2009,3240g, 51cm, 9 Apg

Adam ur. 7.07.2010,3140g, 55cm, 10 Apg

Iza ur. 11.04.2014,3140g, 50cm, 10 Apg

Ewus witaj w mojej bandzie chyba pierwszy raz na tym forum o tym pisze też jestem po operacji ręki > operacje, gips, operacje i tak w kólko . do tego osteoporoza ... czasem mało nadziei czasem bardzo dużo też boje sie co będzie dalej ale wiem ze musi byc dobrze , innego wyjscia nie ma.

_________________

ja najbardziej boje sie ze nie bede mogla miec dzieci...
druga moja fobia to- JA... czasem boje sie sama siebie... troszke dziwnie brzmi, wiem, ale cóz....

_________________
"wraz z dzieckiem rodzi się mama"

to i ja napisze o swoich fobiach panicznie boje sie węzy i jaszczurek jak tylko bym zobaczyła najmniejszego nawet zaskronca dopada mnie paraliz trzese sie jak galareta krzycze jak psychopatka.......a kolejne czego sie bardzo boje to śmierci i wypadku drogowego w ktorym mogła bym zginąc........

_________________
"Najważniejszą decyzją w życiu jest to, kogo poślubisz. Choćbyś zsumował wszelkie inne decyzje, jakie podjąłeś i tak nie dorównają ważnością tej jednej."

a ja panicznie boje sie pajakow,jak widze jakiegos nawet najmniejszego,to normalnie serce mam w gardle a cisnienie dwa razy wyzsze

noi ostatnio wlasnie boje sie,ze umre,ze ktos z moich bliskich umrze,ze cos mi sie stanie i staram sie niemyslec o tym,ale samo jakos tak nachodzi

_________________

to moze ja sie dolacze
ja sie strasznie boje wszelkich zwierzat. pamietam ze zawsze bylam przedmiotem kpin w moim domu. boje sie wszystkiego co ma siersc, skore, piora, wydziela cieplo (dla mnie to jest okropne). nie glaskalam nigdy swojego psa ( jak go mialam), boje sie nawet kury... nie rozumiem ludzi ktorzy nie maja takich lekow i odganiaja szczekajacego psa, zagladaja mu do pyska itd. ile razy bylo tak ze szedl za mna jakis ujadajacy pies, a ja na wdechu i ze scisnietym sercem, sztywna, szlam do domu. zwierzetach typu : kura, kot , ptak, krolik nie napawaja mnie moze az takich strachem, ale nie cierpie dotyku siersci czy pior i tego ciepla od nich bijacego... wiem ze to zywe stworzenia ale nie moge....
mi to utrudnia zycie w takim stopniu ze jestem wiecznie wysmiewana w rodzinie, jak widze psa idac ulica to prawie nie oddycham ze strachu, bedac u kogos, kto trzyma pupila w domu, to ogarnia mnie obrzydzenie na mysl ze znajde gdzies jego siersc, albo usiade na fotelu "wygrzanym" przez siedzacego tam przed chwila kota czy psa...

ach dodam jeszcze ze owadow wszelkiej masci nawet os czy pszczol) nie boje sie wcale...pajaka moge spokojnie do reki chwycic...sama nie wiem z czego to wynika...

zza chyba chodzi o to cieplo, bo pajaki nie wydzielaja ciepla

ja sie boje pustych pomieszczen

_________________

A ja najbardziej boję się tego ze mój facet mnie zdradzi, i niębęde wiedziała co mam z tym zrobic bo wiem że nieumiałabym wybaczyc
Z tym własnie nieumiem sobie poradzic z lękiem przed zdradą....

_________________

i moje 3 grosze

Ja obsesyjnie boję sie gołębi, zwłaszcza gdy wzbijają się w powietrze i trzepoczą skrzydłami. Gdy tylko ten dźwięk dotrze do moich uszu zasłaniam głowę czym popadnie albo za kogoś sie chowam.

Nie wiem skąd mi się to wzięło, ale skutecznie utrudnia mi życie

Drugim moim problemem jest strach o życie męża - boje się, że coś mu się stanie i zostanę sama. Drżę gdy tylko wyjeżdża gdzieś dalej albo nie wraca na noc, a często się to zdarza, bo taką ma pracę

_________________


Aniołki [*]26.06.2008[*]15.11.2008[*]26.06.2009[*]

ja się boję pająków, nigdy nie byłam na żadnej konsultacji z psychologiem, ale jak widzę takiego małego, czarnego z nóżkami to mometalny paraliż, i ogromny strach... boję sie też ciemności, ale to przypadłość z dzieciństwa...i tak to u mnie wygląda

_________________


żebyśmy mogły wszystkie zafasolkować !!!!!!
3 mam kciuki

boje sie schodzic do piwnicy, bo tam moze czekac gwalciciel
ale od poczatku, jak mialam jakos 12 lat, babcia dala mi do przeczytania artykul w gazecie, ze jakis psychopata zaciagnal dziewczynke 12letnia(czyli byla w moim wieku) do piwnicy bloku w ktorym mieszkala, zgwalcil i pokroil na kawalki.
to juz 10 lat a jak mieszkalam u mamy jeszcze to jak tylko wchodzilam do klatki, zapalalam swiatlo i lecialam pedem na gore. glupie co?

boje sie ze moj facet odbierze mi Anie i dlatego sie z nim mecze juz tyle czasu

_________________