Dziewczyny, pracujcie nad sobą Warto. Człowiek asertywny (w pełnym wymiarze pojęcia), to człowiek szczęśliwszy

edit
Jeszcze jedno. Odmawianie, wbrew pozorom, najczęściej nie jest odbierane źle. Jeśli zaś ktoś źle odbiera naszą odmowę, to jest egoistą i nie wart jest naszych wyrzutów sumienia.
Przede wszystkim mamy prawo odmawiać, a zwłaszcza, jeśli mamy ku temu powód. I jest taka zasada..., żeby nie robić tą odmową sobie, ani temu, komu odmawiamy jakiegoś niesmaku, nie należy mącić, owijać w bawełnę, tylko krótko acz zwięźle uzasadnić swoją decyzję.
"Nie pójdę z tobą na zakupy, bo jestem bardzo zmęczona i męczyłabym się tylko."
"Nie pożyczę ci suszarki, bo... poprzednią mi zepsułaś "
"Nie oddam ci swojego męża, bo jest mi jeszcze do szczęścia potrzebny."

Nasze potrzeby są ważne i należy o nich mówić. Nie można unieszczęśliwiać siebie tylko dlatego, że ktoś czegoś od nas potrzebuje. Ten ktoś pewno zrozumie, że są rzeczy dla nas ważniejsze i mają prawo być ważniejsze.
Hough

_________________

Xezbeth ,ja nada pracuje nad swoją asertywnością , i chyba dlatego czasami taka żem ''nieszczęsliwa''

_________________

Czasem potrzebny jest porządny impuls, żeby ta asertywność sama weszła nam w krew

_________________

ja mysle ze bycie asertywnym jest w duzym zwiazku z poczuciem wlasnej wartosci bo kiedy nie potrafimy odmawiac to tak naprawde uznajemy swoje potrzeby za mniej wazne od potrzeb innych...wlasne zdanie za malo istotne... a tak byc nie powinno..potem same jestesmy na siebie wsciekle ze ulegamy wbrew sobie..
kiedys bylam tak altruistyczna osoba ze bardziej juz chyba nie mozna...grzeczna, mila, uprzejma, nigdy niczego nie odmawialam...wolalam popsuc wlasne plany niz kogos zawiesc...dzisiaj jestem mila, uprzejma i bywam grzeczna...ale potrafie odmowic, mowie to co mysle bez wzgledu na konsekwencje co nie zawsze na dobre mi wychodzi...najbardziej roznice zauwazyla moja mama ktora powiedziala mi ze stalam sie zimna ryba...ze juz sie nie rozczulam nad wszystkim i wszystkimi i ze baaardzo jej sie to nie podoba...coz..mamusia tez lubila kiedy niczego nigdy nie odmawialam czesto poswiecajac czas ktory powinnam poswiecic swoim najblizszym...ale mi to odpowiada i jestem z siebie zadowolona...jestem po prostu soba albo przywdzialam taka maske...jeszcze tego nie jestem pewna

hejka. u mnie to róznie raczej na moja niekorzyść. nie potrafie odmowic pomocy. tak bylam od dziecka uczona ze pomagac trzeba. nigdy nie pyskowałam nie walczylam o swoje. zacikalam pięsci i robilam co mi kazano. dotyczlo to głownie domownikow. jak ktos mnie opierdzielał to stalam i słuchalam. jakis czas temu to sie zmienilo. zaczelam miec własne zdanie, bronic go i argumentowac. dalej nie potrafie krzyczec. jak mialam wojne z tesciowa o dziecko to tez nie krzyczalam. powiedzialam swoje i wyszlam. potem byly debaty,meza z mama i postawilismy na swoim. do konca nie jestem asertywna. nie to zebym nie znala swojej wartosci i byla zakompleksiona,z tym nie mam problemu. ja poprostu jestem wychowana w wielkim szacunku dla osob starszych i nie krzykne na nikogo starszego. co do odmawiania, to sa takie rzeczy ze powiem stanowczo nie i to ostatnio zawsze np. ktos prosi o reistalacje systemu albo naprawe kompa od razu mowie ze tego nie zrobie, bo nie mam czasu. mam male dziecko i chce byc z nim, zwlaszcza teraz kiedy mam go tak malo. kiedys nie portafilam odmowic bo mi bylo szkoda tych ludzi ze takie sierotki nie potrafia sobie same poradzic. mialam kupe sprzetu w domu, czasami nie wiedziala za co sie lapac a wiekszosc robil moj luby bo ja sie nie wyrabialam. teraz nie biore nic do domu.
ucze sie asertywnosci wzgledem mojej rodziny. cos nie potrafie im odmowic. mojego Rzepa to wkurza bo zawsze jest tak samo. dzwonią ze tęsknia i pytanie: kiedy przyjedziesz? to ja w pierwszy weekend chyc do mamuni i siostruni bo tesknia... a teraz to czasami mowie ze taka sama droga wszyscy maja prawko wszyscy maja auta to heja do mnie. ostatnio nawet powiedzialam ze ja przecierz nie mam auta a meza bryczka nie jezdze. troche sie zmienilo na lepsze bo mama czasami nawet sama mowi ze wpadnie, ale przedemna jeszcze dluga droga, bo ja jestem przeokropnie zzyta z moja rodzinka. bylysmy zawsze same(mama, siostra i babcia) mogłysmu liczyc tylko na siebie i łacza nas mocne wiezy. moja siostra to moja najlepsza przyjaciolka
och to tyle ale sie naskrobalam....