u nas po kąpieli też bywa ciężko mała nie chce się ibierać. Do jakiegoś czasu robiliśmy to "na siłę" ja trzymałam małą ł ubierał...
Któregoś dnia stwierdziłam, że to nie ma najmniejszego sensu, trzeba znaleźć jakiś sposób, żeby mała chciała się elegancko ubrać.
Po kąpieli, wycieranko, oliwka itp...mówię do Pati, że zakładamy piżamke, a ona nie i zwiewa mi...nic nie robie, siedzę na kanapie i czekam aż sama do mnie przyjdzie, mówię jej, że jak się zdecyduje, żeby ją ubrać żeby do mnie przyszła. Początki były długie z 20 minut latała nago po domu..teraz jest tak nauczona, że sama prosi o założenie piżamki.
Tak samo jest z ubieraniem na dwór. Tylko tu mówie, że jak się nie ubierze to nie pójdzie

Co do moich nerwów to miewam je i to często...W przeciwieństwie do mojego ł...on jest spokojny niczym anioł, nie wiem jak on to robi.
Mnie czasami wkurzają takie pierdoły, że później sama do siebie mówię "wyluzuj kobieto"

_________________

dość często się złoszczę i niestety słabo się wtedy kontroluję mówię rzeczy, których mówić nie powinnam i czasem robię rzeczy, których robić nie powinnam
chciałabym nauczyć się większej kontroli nad emocjami

_________________

no właśnie ja też sobie ostatnio nie radzę z huśtawką nastrojów
staram się to jakoś przeczekiwać ale czasami wybucham

_________________


Wątek Pierwszy dzidziuś po 30-tce
http://www.forum.e-mama.pl/viewtopic.php?t=23392

Ja też jestem strasznie nerwowa, nie wiem nawet dlaczego
A jeszcze teraz, kiedy czasem Marysia wchodzi mi na głowe, to już nie mogę Jak się nie chce ubrać przed wyjściem, albo pakuje się tam, gdzie jej nie wolno, czy mnie bije to taka złośc we mnie narasta, że po prostu nie mogę. Ale ona to chyba wyczuwa i tak pięknie się usmiecha, całuje mnie, przytula się i od razu złośc mi przechodzi. Gorzej jak mąż mnie wnerwi. Potrfaię się do niego i po całym dniu nie odzywac i wyładowuję na nim złość. On wtedy ucieka na ryby, albo grac w piłkę i wtedy dopiero mamy meksyk

_________________

Ja też należe do osób nerwowych, jak Ar mnie zdenerwuje to w miare łatwo wracam do równowagi, ale jak mąż to za małego problemu zawsze on narasta do dużego i jest kłótnia na całego, szczególnie, że mój mąż to nerwus straszny, nie potrafi racjonalnie rozmawiać, jak jest wkurzony.

_________________

hej przyłaczam sie do nerwusów.
kurcze nie wiem czasami co robic. na codzien bardzo ciezko mnie zdenerwowac. jestem opanowana i zadko kiedy podnosze głos. niestety prz dziedzicu złoszcze sie okropinie. czasami to mam ochote mu zlac tyłek albo rozszarpac. najczesciej w sytuacji gdy robi cos złósliwie i mowie mu po 100 razy ze nie wolno i odciagam go od zagrozenia aon pcha sie tam na sile. np. wiecznie mi grzebie w gniazdkach. boje sie zeby kiedys nie skonczyło sie to katastrofą. w domu mam wszystkie pozabezpieczane ale u tesciowej to meksyk. wszystko na wierzchu (a dziecko niesety jest u niej w ciagu dnia). czasami to wychodze i ide na taras sie uspokoic. czasami krzykne na niego, ale on tylko sie wystraszy a potem robi to samo. nie mam juz sily bo nie wiem jak efektywnie nauczyc go zeby omijał takie niebezpieczeństwa. ratunkuuuu

Hejo ja tez przylanczam sie do was...........
Jestem mega wielkim nerwosem ;( Sam nie wiem co sie dzieje ze mna wszystko wyprowadza mnie z rowwnowagi ;( czasem nawet sie zloszcze jak nie moge uspokoic Nanuni jak placze ;(
A o mlodym nie wspomne ;(
Do tego jeszcze moja kochana mamunia ;( i Jestem sztywna ;(
Ostatnie 4 dni tylko ryczalam ;(
Szok apsolutny
Kaffa1 wiesz hmmm moja tesciowa tez ma takie jakies lewe odpaly ostatnio ;( ale ze ja sobie nie radze ze soba kazalam mojemu P cos zrobic ;(
Wiesz na mlodego nie masz co sie zloscic to nie jego wina tylko tesciowej ;( wiesz moze sproboj zabezpieczyc mieszkanie tesciowej jakos ;( np. zakrywki do gniazdek ..itd
Pozdraqwiam

Natusiu po ostatniej akcji nie za ciekawie układa mi sie z teścinką. co prawda gadamy, jestesmy mile dla siebie ale ja nie poruszam tematow zwiazanych z moim dzieckiem i mezem. gadamy na tematy typu pogoda, zdrowie. a o tym ze fajnie ze jej corka wyremontowala chate itp. ja staram sie omijac tematy dotyczace mojej rodziny.ona jak cos mowi to zostawiam bez komentarza. biedna nawet nie wie ze maly idzie do złobka. ja jej nie powiem ma od tego syna. a jemu z kolei tez sie nie spieszy.
co do gniazdek to generalnie to jej dom i ja sie nie wtrącam co tam ma byc a co nie. moze zle robie ale nie chce wciskac sie w nie swoje kąty. powiedzialam ze dzecko wciska łapy do gniazdek. odpowiedziala ze u niej nie. mam nadzieje ze przez te 5 dni nic sie nie stanie. w koncu byl tam kilka miesiecy i jakos przezyl.

A ile Twój synek ma?? Dzieci długo nie posiadają po prostu umiejętności abstrakcyjnego myślenia, nie potrafią zrozumieć, że coś może im zagrażać. Do pewnego czasu nie przetłumaczy się tego dziecku. Nie ma innej rady jak pilnować na każdym kroku i trzymać nerwy na wodzy
Dzieci w ten sposób poznają świat, że muszą wszystkiego dotknąc, wszędzie palce włożyć, taka ich natura

hej . moj niestety mlody szczurek ma dopiero 15 miesiecy. i wiem ze nie rozumie. niestety czasami jak wklada łapki to bezwarunkowo krzykne ze nie wolno. co prawda teraz mam wszystko pozabezpieczane i starm mu sie tłumaczyc po 1000 razy, ale wiadomo ze wystarczy chwilka nieuwagi. nie bede przecierz wszedzie gdzie z nim bywam zatykac gniazdek i robic w innych domach przemeblowania, bo on wszedzie sie pcha.
na szczescie dziecko jest w zlobku to jestem spokojniejsza.
narazie przez jakis czas nie reaguje na to ze maca gniazdka. cierpne ze starchu (nie wiem czemu to chyba taki odruch bo mnie pokopalo kilka razy) ale nie reaguje i mlody traci zainteresowanie. teraz ma nowa zabawe zrzucanie segregatow i włazenie na wneki. staram sie zbytnio nie reagowac minimalnie pomaga, ale osiwieje zanim mlody dorosnie. codzinnie ma świeże pomysły. niestety nie dobrane do jego możliwosci psycho-ruchowych.

Chyba muszę się przyłączyć do Was, bo ostatnio wybucham za często. Mam czasem dość Mateusza i nie raz zdarzyło mi się zrobić coś czego potem cały czas żałuję. Nie potrafię się opanować. Nie wiem co robić.

_________________

ja jak moge to wychodze z pokoju. posiedze chwile na dworze i wraca nieco spokojniejsza, ale wiem ze nie zawsze sie tak da. czasami to za zaciskam zeby zeby mu nie przylać, zwłaszcza ze wiem ze robi cos celowo. narazie go nie uderzyłam bo nie jest to zadna metoda i wiem ze nielwiele pomoże, ale czasami mam taką ochote klapnąc w tego dupiszona ze szok. to chyba jakis naturalny odruch. moj mlody jak jest zły ze czegos nie dostał to leci i próbuje mnie bic tymi swoimi małymi łapkami.
niestety aniu obawiam sie ze bedzie coraz gorzej. nic tylko trzeba nam uczyc sie anielskiej cierpliwosci i wyżalac na forum.

Najlepiej wyjść i policzyć do 10.
To jest mój sprawdzony sposób.
Czasami staram się na chwilę 'wyłączyć' i uzbierać siły, na dalsze tłumaczenie.

_________________