Czesc
Ja mam na odwrot chcilabym czasmi zeby moje dziecko zniknelo. Dzis ide do lekarza w przeciagu 2 lat bedzie to moje 4 podejscie do tego typu specjalisty zobaczymy, jak i tym razem uslysze brednie albo bede sie patrzec na kamienna twarz, ktora mi powie musi Pani sama z tym walczyc ja jetem tylko przewodnikiem to chyba zalicze lasek przy obwodnicy z 200 na liczniku Wydalam juz majatek na tych szarlatanow a zmiast lepiej jest coraz gorzej... ;(

_________________

Orka26 ja absolutnie nie chcę się tu "bawić" w psychoterapeutę, ale może doskwiera Ci brak jakiejś przyjaciółki "od serca" której mogłabyś się wyżalić, pójść z nią na spacer itp... Napisz jak będziesz po wizycie, ja niestety jakoś nie mam zbytnio zaufania do takich lekarzy, trzeba chyba się nieżle natrudzić żeby trafić na dobrego w swoim fachu. Pozdrawiam

Jestem juz po wizycie i sama nie wiem co mam myslec w sumie trwala moze 15 minut, a moze mniej. Dostalam leki i zrobilam jakis test ktory wykazal ze mam depresje, nie wiem w sumie co niektorzy cale zycie leca na Prozaku moze ja tez powinnam?? Cola problem polega na tym, ze wszystkie moje dobre przyjaciolki to samotne dziewczyny i chocby bardzo chcialy to zupelnie mnie nie rozumieja, z mama od narodzin Stefka kontakt mam tragiczny, z siostra to jakos nigdy nie umilam gadac

_________________

Orka26 ja też nie ptrafię rozmawiać z moją mamą, od kiedy mam dziecko ona traktuje mnie jak rywalkę nie jak córkę, ciągle się kłócimy, wogóle mi nie pomaga Strasznie mi przykro gdy moje koleżanki opowiadają, jak to przyjeżdża do nich mama gotuje im obiady, pomoże przy dziecku... a ja jestem zdana tylko na siebie ...
A próbowałaś na forach regionalnych ? Wiem, że dziewczyny często spotykają się między sobą ?
Ja niestety nie nadążam za nimi bo czsau mi często brakuje.
Trzymam kciuki za Ciebie! Napisz jak się będziesz czuła po lekach.

no dziewczynki ja mam oparcie w rodzinie i przyznam szczerze że to dużo daje oni się chyba bardziej niż ja zamartwiają czy tym razem po porodzie będzie to samo czyli depresja,ale tak szcerze to bardzo się boje bo to by była już trzecia jak zresztą wcześniej w poscie pisałam,zresztą sama jestem o tym przekonana i powtarzam ze już następnej niedam rady przejśc,Próbuje już teraz jakoś się nastawiać ze bedzie żle może potem mnie sytuacja zaskoczy i bedzie ok,mam nadzieje
Dziewczynki trzymajcie się ,nie dajcie się temu paskudztwu,starajcie si często uśmiechać rozmawiać o tym jak się czujecie a jak nic nie pomaga to zostaje jeszcze modlitwa,ja nie jestem jaką nawiedzoną katoliczką ale wierze w boga i pomaga gdy możemy się do niego wyżalić i wypłakać a on nas nie wyśmieje i nie dokuczy

_________________