Oczekująca na dziecko jak badanie musi być przeprowadzone tak aby dziecko się nie ruszało to czasem robi sie je po prostu we śnie. Np. Wiktorek miał tak robione EEG.
Ryba rozumiem Twoje obawy o dziecko ale nie szalałabym z tym ciągłym lataniem na badania. Co innego ćwiczyć z dzieckiem a co innego wyszukiwać mu nie istniejące choroby. Jakby miał naprawdę poważne problemy to nie przejmowałabyś sie takim drobiazgiem, że coś tam robi wolniej od innych dzieci z forum.
Przecież nie dzieje się nic niepokojącego? To że Gerard pochyla się do przodu wynika pewnie ze zbyt słabych mięśni podtrzymujących kręgosłup, przy takim pochylaniu dziecku łatwiej utrzymać równowagę.
Wiktorek ma prawie 7 miesięcy i teoretycznie powinien już chociaż obracać sie z plecków na brzuszek jeśli nie wokół osi i unosić klatkę piersiową podpierając sie dłońmi, już właściwie mógłby przybierać pozycję do raczkowania.
A on albo leży na brzuchu śliniąc zabawkę i bluzeczkę po łokcie albo na plecach z zadartymi do góry nóżkami i ani zamierza się turlać. No i jeszcze czasami dopomina sie żeby go na chwilę posadzić - potrafi siedzieć tylko pochylony do przodu podpierając sie wyprostowanymi rączkami przed sobą, jak ręce już nie wytrzymują, to składa się jak scyzoryk.
Pewnie że chciałabym żeby więcej potrafił ale skoro cały czas nabiera nowych umiejętności a neurolog nie widzi u niego nic niepokojącego, to nie latam po dodatkowych badaniach żeby koniecznie sie upewnić, tylko czekam co przyniesie kolejny dzień, tydzień, miesiąc. I one przynoszą ciągle coś nowego.
I jesteśmy szczęśliwi, że choć robi postępy wolniej od innych dzieci, to jednak robi je cały czas. A przecież mogłoby być o wiele gorzej, mógłby mieć trwałe kalectwo - w jego przypadku akurat było spore zagrożenie.
Był zagrożony retinopatią oczu które w dodatku bardzo mu puchły, miał przepuklinę pachwinowa, słabe napięcie mięśniowe przy urodzeniu a potem zbyt silne w rączkach, miał epizod epileptyczny, poważną niedowagę, pewną nieprawidłowość w nerkach a do tego ma alergie na niektóre pokarmy. Ale z wszystkim sobie poradził - zostały tylko te nerki i alergie ale i z tym sobie na pewno poradzi.
To, co to za problem, że coś zrobi miesiąc czy dwa później niż przeciętnie robią to dzieci?
A jak czasem patrzymy z mężem na Wiktorka to nie możemy sie nadziwić że dopiero pół roku temu nie miał siły obrócić główki a teraz próbuje siedzieć... A jak jeszcze dodać jego wielkie zainteresowanie wszystkim co się wokół dzieje, zaczepianie uśmiechem, jak słucha i rozumie coraz więcej, próby wydawania różnych dźwięków, naśladowanie ruchów ust i min, próby majsterkowania przy zabawkach... Czy to nie jest niesamowite?
Tyle rzeczy sie dzieje na raz u takiego malutkiego człowieczka
_________________
NASZ DZIELNY WCZEŚNIACZEK 34 tc/ 1750g/ 47cm - 1 ROK/ 9KG/80cm
