Nie wiem nawet od czego zaczac....pragnelismy pelnej rodziny od kad pamietam....jestem 8 lat z mezem(znamy sie 8 lat:) )....wkoncu udalo sie....prowadzilo mnie 2 lekarzy...kazdy mowil idealnie, ksiazkowy wyniki badan...wszystko dobrze....po prostu mam myc spokojna....nic nie czulam, nie zwracalam....jedynie bolaly piersi a poza tym bylam tak bardzo bardzo szczesliwa z mezem....az do wczoraj....

O 12...BADANIE juz na USG widzialam glowke, zalazki nozek raczek....cos pieknego jednak brakowalo najwazniejszego GDZIE SERDUSZKO?Badanie przez powloki brzucha....spocona dlon meza....cisza lekarza....glucha cisza i nagle slowa MAM ZLA WIADOMOSC.....dokonczylam sama, nie ma serduszka, tak?....Nie wiem co bylo dalej....wiem,ze wiele slow, ile to kobiet itd ale nie pamietam....potoczylo sie pozniej szybko....szpital na Kaminskiego, gllobulki by wywolac krwawienie...ale nie zadzialaly....kolo 20 podato mi "usypiacz" obudzialam sie juz po wszystkim....ponoc plakalam strasznie....mowili ze bede spala, maz poszedl....a ja cala noc lezalam i plakalam, zakrwawilam lozko, cierpialam....cierpie...wlasnie 2 godz temu weszlam do domu....i postanowilam tu napisac.

Nie wiem jak bedzie, nie umiem zapomniec tego obrazu USG wiem,ze to wczesna ciaza....sa wieksze tragedie ale dlaczego akurat mnie to dotknelo...czemu nas?Tak dbalam, tak pragnelismy....

Wczoraj bylo badanie bo chcialam "swieze" zdjecie USG moja mama miala urodziny....tak cieszyla sie ze bedzie babcia....a skonczylo sie w szpitalu....wyczyscili...a kto wyczysci to co czuje?

Naprawdę bardzo mi przykro
Mogę sobie wyobrazić co czujesz, bo ja też to przeżyłam. Też dbałam i też bardzo pragnęliśmy.
Wcześniej widziałam bijące serduszko mojego dziecka i ten najpiękniejszy widok zostanie mi w pamięci na zawsze.
To jest straszne cierpienie psychiczne, ogromna pustka i nie zrozumie tego nikt kto tego nie przeżył.

Płacz ile chcesz, ale się nie poddawaj bo z pewnością masz dla kogo żyć.
A twoje maleństwo będzie ci pomagało...

_________________


Mama Aniołeczka - 24. 08. 2007 (13tc)

Dziekuje...wiem z teorii ze czas pewnie zrobi swoje, ale....nie wiem jak to bedzie.....nie wiem dlaczego tak sie stalo, chcialabym wiedziec jaka byla przyczyna....chociaz to....

Edytko strasznie mi przykro. Rozumiem Cię, miałam tak samo, chociaż u mnie od początku nie było dobrze, bo już od 6tc pojawiały się plamienia. Ale lekarz był dobrej myśli, serduszko na chwilę się pojawiło, ale w 9tc już nie biło....
Edytko jeśli chcesz płakać to płacz, pisz tutaj, wyżalaj się. Jesteśmy tu po to, żeby sobie pomagać.
Słowa są zbędne, bo z doświadczenia wiem, że wcale nie chciałam słyszeć od nikogo "nie przejmuj się" czy "będzie dobrze". Było mi źle, bardzo źle.
Ale Edytko, u mnie minęły już prawie 4 miesiące i uwierz- czas leczy rany. Pomalutku, pomalutku każda z nas dochodziła do siebie. Oczywiście nie twierdzę że nie będzie momentów trudnych, żalu, płaczu, bólu, zresztą wiesz to napewno. Wtedy pisz do nas, że Ci źle, mów męzowi że źle się czujesz. Nie kryj emocji.
Trzymaj się kochana.

Edytko bardzo mi przykro zajrzyj na poroniłam tam wszystki postaramy ci sie pomóc chociazby słownie ale moze to zawsze cos??

_________________

bardzo mi przykro edytko boze jak ja wiem co czujesz kochana ....... placz to czesciowo przynosi ulge z czasem bedzie troszke lepiej zobaczysz ......zagladaj do nas na forum wiele kobiet tu pisze i wielu kobietom to pisanie pomoglo ....mnie tez .......trzymaj sie dzielnie

_________________






3 Aniolki [*][*][*]
Każdą maluczką duszą tak wiele ubyło...

Edytko bardzo współczuje.
Jak wszystkie dziewczyny tutaj rozumiem co czujesz.
Ja straciłam swojego dzidziusia 3 miesiące temu. Niestety nie zdążyłam nawet zobaczyć jego serduszka.
Trzymaj się i najważniejsze wyrażaj co czujesz, żebyś się nie zamknęła w swoim cierpieniu.
Światełko dla twojego aniołka [*]

_________________
mama aniołka *10tc, 06.07.2007

Edytko, bardzo Ci wspolczuje. Ja stracilam moje malenstwo na poczatku 6tc. Bardzo mocno to przezylam, ale tak jak juz ci pisaly dziewczyny, z kazdym dniem bylo lepiej.
Zapraszamy na "poronilam", tam sie wspieramy.

_________________
Martusia, 27.03.2009, nasz dar od Boga
Wszystko przychodzi o właściwej porze do tych, którzy potrafią cierpliwie czekać.

Dziekuje Wam....ja juz nie wiem czy nie szaleje....w jednej minucie wydaje mi sie,ze bedzie dobrze, ze moze lepiej teraz niz jakby mialo byc cierpiace, chore....i sama sobie tlumacze a za chwile obejmuje mnie taki scisk w brzucu placze nie moge sie pozbierac.....nie wiem co dalej robic....pragne byc mama, miec malenstwo, pelna rodzine....ale nie wyobrazam sobie ejszcze raz to przezywac....nie wiem czy umialabym sie cieszyc dwoma kreskami skoro wtedy tak skalam z radosci a taki bol....

teraz mam czekac na @....a nadal plamie po zabiegu, chcialabym by 4 misiace minely rach ciach....w kwietniu mialam rodzic:(((((kwiecien 19 bedzie straszny.....zreszta jak kazdy dzien...

dlaczego wiele kobiet ktore poja, nie chca maja zdrowe dzieciatka a ja nie?czym my zawinilismy?....moj maz tez cierpi....ciagle dzwoni z pracy pyta sie jak sie czuje....co mam mu powiedziec....przeciez czujemy sie podobnie, on tak sie angazowal.....pierwszego usg nie widzial bo lekarka powiedziala ze ejszcze sie serduszka naoglada:( zmienilam doktor a drugie usg....juz nie zdazyl zobaczyc jak bije....to straszne.
lekarz zajal sie fajnie....od razu na zabieg...ale srodki poronne juz nie dzialaly wiec czyszczenie....hist pat badanie i powiedzial ze od razyu da skierowanie na serie badan....nie bedziemy "czekac" do drugiego poronienia (to powiedzial mezowi)....nie wiem jak bedzie nic nie wiem...leze czytam wasze literki ale...po prostu tak pusto....

edytko teraz masz emocjonalne szleństwo, nie zapanujesz nad emocjami, ale ja przeżyłam to samo i powiem ci tylko tyle, współczuję ci bardzo, wiem co czujesz, ale za kilka tygodni zaczniesz myśleć nieco inaczej i choć łatwo nie będzie to myślę, że dasz radę, że znajdziesz mały promyk nadziei, zrozumiesz, dlaczego tak się stało, bo cel jakiś w tym jest i choć twoim kosztem, kosztem twojego szczęścia, ale zaczniesz tłumaczyć sobie, że tak widocznie stać się musiało i ty na to nie miałaś sama wpływu, zapraszam na poroniłam, tam jest nas więcej i tam sobie wspólnie pomagamy

_________________


+14.07.07-12t.c.[*]
to nie jest mój czas...

Edytko tak bardzo mi przykro niestety wiem co czujesz. Ja straciłam swoje dziecko dwa tygodnie temu i wiem jak to boli. Też jesteśmy już małżeństwem 7 lat. Wiem co to wszystko dla Ciebie znaczy. Nie potrafię znaleźć słów żeby cię pocieszyć .... bo przecież się nie da!!!!!!!!!!! Dobrze, że miałaś odwagę do nas napisać ........... to trochę pomaga.

Dbaj teraz proszę o siebie. Wspierajcie się wzajemnie z mężem......... on też pewnie okropnie to przeżył............ mój dopiero teraz zaczął normalnie się odżywiać tak to przez te dwa tygodnie prawie nic nie jadł. Starał się nic nie pokazywać, ale też cierpi......... bądźcie silni!!!!!!!!!

_________________
Ola

w imieniu swoim i wszystkich dziewczyn zapraszam na PORONIŁAM
EDYTKO (*) dla twojego aniołka

_________________


+14.07.07-12t.c.[*]
to nie jest mój czas...

Edytko dwa lata temu przeżyłam dokładnie to samo co ty..wiem że tym Cię nie pocieszę,ale to dziwne bo też mam na imie Edyta....Długo nie mogłam dojść do siebie,czułam się winna,dopiero czas ukoił rany i obudziła się we mnie nadzieje że może jeszcze zostaniemy rodzicami
Pozdrawiam cię serdecznie

dziekuje Wam wszystkim....

widze że cięzki dzien masz edytko przykro mi bardzo

_________________

Edytko wiem co czujesz Ja przeżyłam to dwa razy. Za każdym razem byłam nieświadoma niczego.
Na szczęście w końcu mi się udało i mam wspaniałego, zdrowego Syneczka. Tego, z całego serca Ci życzę. Trzymaj się!!!

_________________

Edytko wierz mi że tu na tym forum rozumiemy Cię i wiemy jaka to tragedia bo same przez to przeszłyśmy. Ja już poroniłam 2 razy ale wiem że muszę być silna. I ty też kochana musisz być silna i wierzyć że się uda. Strasznie mi przykro. Bądź z nami, płacz ile chcesz i pisz co Ci serce dyktuje, a znajdziesz w nas wsparcie.
Edytko dla Twojego ANIOŁKA (*)

_________________


(*) 12.04.2007 (6 tc)
(*) 14.09.2007 (11 tc)

Gratuluje slodkiego synka, sliczny....)))

Dziekuje Wam....

_________________
W 12 t.c. Nasze Maleństwo odeszło od Nas....bardzo brak:(+03.10.2007

Witaj Edytko!
Ja też mam na imię Edyta. Trzy tygodnie temu pochowaliśmy córeczke. Miała niecałe 3 miesiące. 2 miesiące walczyliśmy w klinice. Miała ciężką wadę serca. Przeszła 6 operacji. Umierała przy nas. Trzymałam jej martwe ciałko.
Wiem co przeżywasz, bardzo współczuję. Myśl o tym, że maleństwo było nieświadome i nie cierpiało. Twoje cierpienie wkońcu ustąpi.
Moja córka była świadoma i bardzo cierpiała, my nie mogliśmy jej pomóc.
Patrzyliśmy jak walczy i przegrywa ze śmiercią.
Popatrz na wszystko z innej perspektywy.
Powodzenia i pozdrawiam

Edytkowspolczuje -wiem co czujesz-przeszlam przez to samo.Serduszko maluszka przestalo bic-przezylam horror.NIE WIEM czy to podniesie ciebie na duchu,ale po poronieniu -4 miesiace zaszlam w ciaze i mam 4 miesieczna coreczke Nicole,Nie wiem co ci jeszcze napisac-zycze oby niebawem udalo sie-trzymam kciuki.