Ostatnio z moim mężem strasznie się kłucimy... niszczy dom i nie chce mi pomagać. Również dużo pije, nie wiem czy mam wziąść rozwód. Moja matka i ojciec mówią że mam wziąść, to mi pomogą wychowywać Kasie, ale słyszałam że dzieci bez ojców często mają gorsze życie od tych co mają!
Co mam zrobić!?
Czy gdy samotnie wychowujesz dziecko jest to trudne?

_________________

Samotne wychowywanie dziecka nie jest trudniejsze od znoszenia pijaka w domu.
Weźmiesz rozwód, będziesz miała spokój, a i dziecko odpocznie (bo nikt mi nie powie, że dziecko się dobrze przy awanturach i ojcu-pijaku rozwija ). Znajdziesz dla Was lepszego męża i tatę.
Wiem, że decyzja nie będzie prosta. Ale naprawdę to nic fajnego mieć, jako dziecko, takie wspomnienia z dzieciństwa
Powodzenia !!!

_________________

Praktycznie to masz racje... ale nie wiem... boje się popełnić błąd.
POczekam aż jeszcze inni się odezwą... jak będzię najwięcej za twoim pomysłem, to to zrobie.

_________________

Ja wiem, że ciężko jest taką decyzję podjąć..

_________________

wikus miałam podobną sytuacje a wszystko zaczęło się psuć kiedy zaszłam w ciąże... Wybrałam samotne wychowywanie dziecka i nieżałuję tej decyzji, po rozstaniu odżyłam, nie płaczę przez Niego i nie denerwuję się.... Wiem, że była to dobra decyzja, dziecko ma pół roku a On nawet go nie widział, zero zainteresowania... Może miałam łatwiej z tym, że nie byliśmy małżeństwem...

_________________



http://www.garnek.pl/aileen

Hm... troche to wyglada jak quiz - wiecej na tak czy wiecej na nie...
Decyzje powinnas chyba podjac sama a nie po "podliczeniu glosow" obcych osob Tylko i wylacznie Ty znasz swoja sytuacje, kazdy moze powiedziec cos ze swojego doswiadczenia, ale tak powazna sprawe trzeba gleboko przemyslec i samodzielnie podjac odpowiednie kroki.

A od siebie dodam ze zycie w "pełnej rodzinie", a oprocz tego z awanturami na kazdym kroku, bez wzajemnego poszanowania swojej godnosci jest duuuzo gorsze od trudnego swietego spokoju. Samotne macierzynstwo na pewno jest szalenie trudna sprawa ale czy w takim zwiazku tez nie jest sie samotna tyle ze z masa innych problemow dodatkowo..?

_________________
1-sza pod sercem Cię noszę
O Twe zdrowie goraco proszę
Jestem przy Tobie od 1 grama
Ty moje dziecko ja Twoja mama

to ja sie wypowiem pod tym katem...
wychowałam sie bez ojca, a mimo tego miałam wspaniałe życie.
Moim zdaniem lepiej nie mieć ojca niż mieć jakiegoś łachudrę, nie ujmując oczywiście nikomu.

_________________

Ja bym wziela rozwod - dla dobra dziecka.

_________________

wikus ja byłam w bardzo podobnej sytuacji, tyle ze ja byłam bita i nie byliśmy małżeństwem jednak dla dobra dziecka rozstałam sie z tym facetem i teraz żyje w miare normalnie chociaż mam wrażenie że takie przejścia zostawiają po sobie ślad....decyzja należy do ciebie ale musisz myśleć też o maluszku zyjącym w tobie i o tym że przed nią jeszcze całeeeeee życie.........
Pozdrawiam

ponad miesiąc temu podjęłam decyzja o definitywnym rozstaniu, też długo wahałam się, rozważałam co będzie lepsze dla mojej małej ale niestety to prawda, że DZIECKU BĘDZIE LEPIEJ BEZ OJCA NIŻ ZE ZŁYM OJCEM. Nie chce opisywać mojej sytuacji, wracać do tego koszmaru ale wikus co mogę Ci doradzić, co wiem z autopsji to to, że jeśli w gre wchodzi destruktywny nałóg(piszesz, że mąż pije) to nie wachaj się. (Chyba, że problem nie jest jeszcze na tyle zaawansowany) Chroń swoją Kasie, dbaj o siebie i powodzenia! Pamiętaj, że Ty sama jesteś w stanie dać dziecku tyle miłość ile ono potrzebuje! ściskam serdecznie

Macie racje... myślałam o tym już 1 miesiąc... i dla dobra Kasi, (Praktycznie też mojej)
rozstam się z nim. Ostatnio z pracy miał wrócić o 15, ale wraca o 22!
Ale mam jeszcze jeden problem. Moge zostać nauczycielką J.Angielskiego w podstawuwce, ale dopiero od września! Narazie nie pracuje, i boje się że sama się nie utrzymam. Bo, przecież moja matka i ojciec, mają bardzo dużo pieniędzy.... (Zarabiają 8 tysięcy miesięcznie, ale ojciec 6 tysięcy) ale jednak takie wyżulanie pieniędzy... a i tak zbierają na samochód!

_________________

a alimenty?

Alimenty dostaniesz dopiero jak urodzisz porozmawiaj z rodzicami ... ja tak zrobiłam i nie jest źle , rozumieją mnie....
Pozdrawiam

Teraz jest mój niby mąż w pracy, i zadzwonie do mamy i ojca aby ich poprosić o troszke pieniędzy po rozwiedzeniu się.
Ale narazie martwie się o Kasie. Dziś rano gdy się obudziłam udeżył mnie mocno o ściane i zendlałam(Na ok. 3 goodziny). Martwie się że Kasi coś się stało! A lekarz nie chce mnie dziś umówić! Dopiero za tydzień!
Przed chwilą rozmawiałam z rodzicami, powiedzieli że napewno mi pomogą. Dlatego gdy przyjdzie z pracy zerwe z nim. Ale boje się że coś mi zrobi! Strasznie się boje...

_________________

Wikus muszę Ci powiedzieć, że jestem w szoku!! po pierwsze musisz sprawdzić czy z dzidziusiem wszystko ok, jak lekarz Cię nie chce przyjąć to jedź do najbliższego szpitala i tam Cię zbada ginekolog. Najlepiej wyprowadź się do rodziców jak najszybciej bo widze, że facet jest zdolny posunąć się naprawde daleko. Uważaj na siebie i małą. Trzymam za Was kciuki

Zerwałam z nim... i wyszedł z walizką... za 10 min, rodzice podwoża mnie do szpitala! Gdy wróce, powiem wam co z Kasiunią...

_________________

jejku czytam to i nie moge zrozumiec dlaczego czlowiek może byc taki okrutny!! a tym bardziej gdy wie, że zostanie juz niedlugo ojcem!! dobrze zrobilas odchodzac od niego!! jesli umial uderzyc raz zrobi to ponownie. trzymam kciuki .. wszystko sie ulozy.. jest wiele matek wychowujących samotnie dzieci i sobie radza.. ty tez dasz rade. Lepiej samej w spokoju niz z takim draniem.. wieczne nerwy i niepokuj.. Tobie i malej napewno lepiej bedzie samej.. Powodzenia i duzo zdrowka i szcesca zycze


przepraszam, ze sie tak wtracilam ale poprostu brak słow.

_________________

Zemdlalas na 3 godziny??
Powinnas koniecznie pojsc do lekarza!

_________________

Wiem byłam, ale nic się takiego nie stało. Ani ze mną ani z małą.
Może mnie tylko dziśaj pobolewać głowa, ale małej nic się nie stało!

_________________

ja właściwie na wstępie zostałam sama, potem były dziwaczne przepychanki, maluch ma sporo ponad rok i dałam radę, zarówno przez ciążę (ojciec brzdąca był na rocznym kontrakcie w Iraku), jak i teraz - bywa ciężko owszem, ale to jest do zrobienia - nie chciałam być z kimś, kto nie rozumie fundamentalnych prawd i byłam nieugięta w swoim postanowieniu, postawiłam jasne żądania i egzekwowałam ich wykonanie, grunt to konsekwencja - z pewnością będzie nieco ciężej dziecku, ale o ile łatwiej niż gdyby wychowywało się w domu pełnym krzyku i wzajemnych pretensji
dbajcie o siebie, dziewczyny

_________________