Czesc dziewczyny

czy i u was tak jest że po tym jak zaszłyście w ciążę i urodziłyście dziecko Ojciec dziecka (Mąż) nie interesuje sie wami, tym co czujecie i jak się czujecie, zostawiając na waszych głowach dom i oczekując ciepłego obiadku o 19-ej jak wroci z pracy, bo to on ZARABIA?

_________________

Hmmm myślę że to inna forma samotności bo widzisz Iwku jak wskazuje nazwa naszego podforum większość z nas została sama w ciąży, z różnych powodów i również większość nawet po urodzeniu dziecka wciąż jest sama a tatusiowie w niektórych przypadkach pojawiają się sporadycznie... stąd też pewnie dziewczyny jak i ja nie mają problemów z obiadkami itp. bo po prostu nie mamy ich dla kogo gotować

Ale współczuję takiej atmosfery... może przydałaby się rozmowa... może on nie wie jak włączyć się w tą wspólnotę jaką tworzycie ty i dziecko...powodów może być wiele...

_________________
Zuziaczkowy Świat

niektórzy faceci wydają się ograniczeni...
wydaje im się że opieka nad dzieckiem to takie nic...
no bo co się robi.. nic...
hawaje...

może wyjedz na weekend a mąż niech się dzieckiem zajmie to może oczy mu się otworzą...

a tak poważnie - spróbuj z nim pogadać, ustalić jakiś podział obowiązków...

marzenka jeszcze będziemy miały dla kogo gotować

dzięki za radę, ale nie wytrzymałabym dłużej niż kilka może kilkanaście godzin bez synka... no i jeszcze się karmimy piersią

a rozmowa nie skutkuje...

_________________

witajcie dziewczyny.ja tez mam podobna sytuacje.jeszcze jestem w ciazy,a moj maz juz sie mna nie interesuje.znika na cale dni,przyjezdza tylko jesc i spac.nie wiem co bedzie dalej,a to on namawial mnie na dzidziusia ;(

Ja też zostałam sama,

On nie chciał sie zmienić..

Licze, ze może sie otrząsnie...

Już tyle razy dawaliśmy sobie szanse, ze przestałam wierzyć, ufać i ... nawet kochać...

Witam,
moj facet dziś mi oświadczył, że ode mnie odejdzie. nie wiem czy to zrobi ale nawet jak nie to i tak bez naczenia, bo od poczatku ciązy czuje, ze jestem sama. "a miało być tak pieknie, miał się nam nie kończyć świat, ale przede wszystkim miało byc sto lat....."

_________________

iwku u mnie tak niestety jest, niemal tak jak u ciebie... mój niedoszły mąż (nie mamy ślubu), po tym jak małą się urodziła zaczął mieć milion spraw do załatwienia i być straszszszsznie zapracowanym.
Nie ma go calusieńkimi dniami a jak już hrabia wróci to nie zajmie się emilką bo jest zmęczony i chce iść sobie odpocząć.
Przy dziecku nie zrobi NIC, no.. od WIELKIEGO dzwonu ponosi 5 minut i odłoży.
Rozmowy?? To bezsensu. Już tyle razy prosiłam, błagałam i nic.
Kłótnie i awantury tym te rozmowy się kończą.
I tekstem "obrzydzasz mi ją tym swoim gadaniem".
No dramat!!!

Kobietki ale dlaczego tak jest??? Czy to strach przed odpowiedzialnoiścią? Bardzo czesto mam wrazenie ,ze to on jest w ciazy, a nie ja... i mimo, że jeszcze nie urodziłam to juz mam rozkapryszone dziecko w domu. Niby sie mowi, ze mezczyxni to male dzieci ale zeby az tak.... nie wiem..... ja tez potrzebuje opieki. Jak wy sobie z tym radzicie???

_________________

mi już wyszło to nosem i uszami więc po pewnym czasie nerwów i lamentów zdałam sobie sprawę że jeśli chodzi o dziecko to poprostu MUSZĘ liczyć sama na siebie jeśli chodzi o zajmowanie się małą...
bo mój mąż jest BARDZIEJ niewyspany niż ja (wstaję i karmię małą 5 razy w nocy), BARDZIEJ zmęczony. I trudno cóż mała w końcu nie będzie wiecznie mała a ja jakoś dam sobię radę.

mowiszimasz być może że jak wam się dzidziuś urodzi to on się w nim zakocha i będzie robił połowę za ciebie... poczekaj cierpliwie, może się opłaci.

Echhh,
z moim mezczyzna tez sie cos dzieje, oczywiscie wpadlismy, bo planowalismy dziecko dopiero po slubie, no ale stalo sie.
Za niecaly miesiac porod i jakos dziwnie mi sie z nim rozmawia, traktuje nas troche tak, jakby tego dziecka w ogole jeszcze nie bylo. Tez zapracowuje sie przez cale dnie, zueplnie tego nie rozumiem.
Nawet nie chce mi sie o tym pisac..
Moze nie wpadajmy w taki nastroj w ciazy? Moze jestesmy bardziej zrzedliwe, niz kiedys?
Juz sama nie wiem..

mamaEmisi,
u mnie jest tak samo, o ile nie gorzej. w nocy jestem sama, bo on pracuje na nocki. w dzien spi wiec chcac nie chcac musze sie calkiem sama zajmowac Anulka. no, chyba ze zajmowaniem sie dzieckiem mozna nazwac wyjscie z nim na spacer 3 razy przez 2 miesiace czy danie butelki jak ja mu robie jesc. nie wydaje mi sie, ale moze ja jakas inna jestem o_O
nie chcialam tego dziecka, studiowalam, mialam w miare poukladane zycie... ale pokochalam ja od pierwszej chwili... dodam, ze zanim sie dowiedzialam o ciazy, bylam z moim bylym chlopakiem, ktorego nadal kocham i on mnie tez, wiem o tym, ale jestem z ojcem Ani, bo tak wypada. kocham go ale nie jak faceta tylko bardziej jak przyjaciela a jednoczesnie wiem ze on mnie bardzo kocha i to mnie najkbardziej boli

_________________

U mnie było tak samo, przez całą ciąże rozstawaliśmy się i wracaliśmy do siebie a ja tylko płakałam i męczyłam się w tym związku. Miesiąc przed porodem była kłutnia po, której powiedziałam DOŚĆ, teraz jestem sama, nie widuję się z nim, nie mamy kontaktu i czuję się o wiele lepiej...

_________________



http://www.garnek.pl/aileen

aileen czasami lepiej byc samemu na pewno lepiej niz tkwic w toksycznym zwiazku... gratuluje odwagi i sily

_________________

Aileen ja miałam tak samo a na dodatek nie planowałam dziecka tylko zakochana uwierzyłam "zakochanemu we mnie" facetowi i zdecydowaliśmy wtedy się na dziecko a teraz jestem sama oczekując na przyjście na świat synka

_________________

Ooo i tu są samodzielne mamy.. Czemu do nas nie zaglądacie?

_________________

A moze porozmawiajcie z partnerami, rozmowa duzo daje

_________________

Kate_21 pewnie, że lepiej. Widzę to sama na sobie, nawet podczas ciąży kiedy się rozstaliśmy i nie widzialiśmy się przez miesiąc czy półtora zawsze czułam się lepiej le potem On wracał, przepraszał, obiecywał a ja głupia mu wierzyłam. I co kilka dni było dobrze a potem znowu to samo i ja tylko płakałam i się denerwowałam... A teraz jestem sama i mam o wiele mniej nerwów i zmartwień...

Anna Popławska współczuję Ci tym bardziej iż wspólnie zdecydowaliście się na dziecko, w moim przypadku on nigdy nie chciał tego dziecka...

ekstencja ja już kilka razy podczas ciąży chciałam do Was napisać ale potem znowu się z nim godziłam i ciągle tak samo... Regularnie podczytuje Was od jakiegoś czasu ale Wy się już wszystkie dobrze znacie i jesteście takie zżyte...

Maya_07 wcześniej też myślałam, że rozmowa coś da ale widać nic to nie dało a on myśli, że może zachowywać się jak jego ojciec. W moim przypadku to już definitywnie koniec, nie mama zamiaru znowu zaczynać czegoś co nie ma sensu...

_________________



http://www.garnek.pl/aileen

Chetnie przyjmiemy kazda nowa wiec zapraszamy do watku "niesamotne"

Dokladnie tak jak u ciebie ja tez czulam ulge jak nie mialam kontkatu z tatusiem, gdy nie przychodzil...
Ale mimo to sie zdecydowalam "cierpiec" zeby mala miala ojca.
A teraz sie znow wacham...
Jestem strasznie nerwowa, psychicznie sie zle czuje (ale nie dlatego ze z nim nie jestem - bo nawet byc nie chce i nie tesknie) ale jakos tak mnie wykancza psychicznie swoim podejsciem...
Mial wyjechac na poczatku stycznia do pracy do Anglii - cieszylam sie ze wtedy bedzie spokoj.
Ale nie pojechal

_________________

aileen daj spokoj owszem jestesmy zzyte ale samotne mamuski musza sie trzymac razem prawda:) wiec pisz u nas czesto!!! i chwal sie slicznym synusiem

_________________