black oby............ale dla mnie to jest normalne między rodzeństwem że się czasami poczochra................potem jest zgoda...........i nikt obcy między rodzeństwo nie wejdzie ......................

szwagierka ma dwóch synów,...........11 miesięcy różncy między nimi.........w domu bawią się ........a jak coś nie tak to i krew się poleje ..............ale w szkole zgrany duet

_________________

Ale to następuje niezależnie od naszego "chcenia", czy "niechcenia".



I ja tak uczyłam Adasia.
Było wszystko cacy, pięknie, ale Jasio rósł coraz bardziej. I choć czas mijał, ciągle był za mały na rozumienie rzeczy, które Adasiowi już dało się wyjaśnić, wytłumaczyć. Z czasem Jasio stał się o wiele bardziej wymagający i nie chciał już niczego w zamian, ale DOKŁADNIE TEJ ZABAWKI, którą właśnie bawi się jego braciszek... Choć Adaś się starał, ja mu nawet pomagałam, podtykaliśmy mu przeróżne zabawki, staraliśmy się nimi Jasia zaciekawić, maluch nie dawał się już tak "obejść".
A Adasia zaczęło denerwować, że musi mu oddawać rzeczy, którymi on sam chce się pobawić, więc coraz rzadziej mu je dawał, co z kolei wywoływało i nadal wywołuje krzyk i pisk wściekłości Jasia. Mówię Ci, im bardziej rosną, tym to wszystko staje się bardziej skomplikowane!

Oczywiście żadna nauka nie idzie w las.
Mimo wszystko chłopcy potrafią się często dogadać.
Ale myślenie, że uda się uniknąć w ogóle bójek między rodzeństwem, to tylko łudzenie się.

tasta masz rację, nikt obcy między rodzeństwo nie wejdzie, bo od razu stają się jednym frontem - i to jest piękne nawet wtedy, kiedy czasami to ja jestem po tej drugiej stronie barykady.

takie ustępowanie starszego rodzeństwa bo większe i więcej rozumie to błąd.................z perpektywy czasu wiem ze nie powinnam magdzie mówić czegoś w stylu "ustąp on malutki".........jak już kuba nie był malutki to właśnie ona już nie chciała ustępować a w nim to budziło małego wymuszacza..........do dzisiaj jak on dobrze pobuczy to ona mu ustąpi choć ja staram się by takich sytuacji nie było...............ja nie ustąpię ale siostrze zrobi się żal wyjca

padam na twarz.............wczoraj cały dzień na dziabce............siedzę w dyni ..........

wczoraj były zdjęcia w szkole.....ciekawe jak wyjdą dzieciaki..........zamówiłam też im wspólny portret............

_________________

Dziewczyny, czy Wam też wyskakuje przy logowaniu na e-mama, że jest ono niebezpieczne????

nie

_________________

Cześć!
Pamiętacie mnie choć troszkę?
Wiem że dawno mnie nie było,pewnie z pół roku minęło już...Obecnie przesiaduję na innym forum.Wpadałam czasem tutaj żeby poczytać co u Was,ale sama nie miałam kiedy pisać.
Czasem myślę że za dużo obowiązków biorę na siebie.Nie mam czasu nawet książki poczytać.Ciągle coś....obiad,praca,dom...no i spacery bo teraz ciepło to aż żal siedzieć w domu.Wychodzimy codziennie,chyba że pada deszcz to nie...Czasem nie mam sił bo stoję tych 8h w pracy i nadzwyczajniej nie mam sił.Uda się czasami babcie poprosić żeby z nim wyszła,no ale nie zawsze ma czas albo w pracy jest.
W pracy leci nawet,ostatnio mieliśmy bardzo dużo pracy i musiałam w soboty przychodzić....nawet wczoraj byłam.Teraz powinno być już luźniej...Mam norme 3 tysiące dziennie.Da się spokojnie zrobić,ale do wprawy trzeba dojść....Wczoraj mieliśmy imprezę firmową...bylam z mężem ale kierowcą,bo synek był u kolegi od męża.Musiałam jechać po niego o 20 a mąż pił % w najllepsze...pokłóciliśmy się przed wyjazdem do domu,bo on chciał zostać jeszcze a umawialiśmy się że wracamy razem bez wzglęgu na wszystko.Byliśmy dogadani to od szopki odstawiał przed odjazdem.No ale w końcu wracał z nami.A dzisiaj foch na cały świat....
Mariusz już przestał chorować.Z pół roku jest już zdrowy.Ogromnie mnie to cieszy....No ale alergia dalej jest,niestety....nic się nie zmieniło,dalej z AZS się zmagamy...Do żłobka chodzi zadowolony,bardzo lubi tam iść.A od września idzie do przedszkola.Dostał się u nas w mieście
A co do drugiego dziecka....rok minął od mojego poronienia.To był bardzo ciężki czas dla mnie.Bardzo dużo przeszłam i nie chciałabym znowu takiego czegoś przeżyć....Dużo wzlotów i upadków było.Gorzkich słów też,łzy i cierpienie też było....W końcu nadeszła decyzja męża pozytywna...Obecnie staramy się o dziecko....hm...chyba za dużo powiedziane.Cieszymy się sobą bez zabezpieczenia.Jak wyjdzie zobaczymy.Mam pierwszy cykl za sobą...a właśnie się kończy....ale coś @ nie widać.Mam już 33dc.Okaże się czy ciotka przyjdzie czy nie....objawy jakieś są ale test negatywny dzisiaj wyszedł.Nie nastawiam się bo nie kochaliśmy się w owu dopiero 2 dni po szczycie śluzu....Możliwe że nici z tego....pamiętam jak to było w ciąży z Mariuszem...aż wróciłam tu do swoich postów co pisałam wtedy.Dużo mi się przypomniało.A owu miałam dopiero w 21dc...możliwe że temu wyszedł negatyw bo za szybko.No nie wiem...Zerknijcie tutaj...
http://enpr.pl/5699
Nie mierzę temperatury bo nie chcę pilnować dni i kochac się w wyznaczone dni ale wiem że bardzo by mi to pomogło.Tak ustaliliśmy i niech tak zostanie...Śluz mam jak białko jaja teraz.Brzuch boli od czasu do czasu.Raz mocno,raz słabiej...głupia jestem z tego...a senność jest jak w ciąży z Mariuszem...a test negatyw.Chyba poczekam do czwartku jak @ nie przyjdzie.

A jak u Was? Piszcie bo jestem mega do tyłu co tam się wydarzyło przez ten czas

_________________

Mariusz 7:30, 3310g i 52 cm


Mikołaj [*] 15.06.2016 (7tc)

Darka ale duzo sie wydarzyło...

trzymam mocno kciuki za fasolkę! życze pozytywnego testu!
jak nie teraz to za mc ))

super ze Mariusz juz nie choruje.
wspolczuje jedynie AZS. musi byc mu ciezko..;/

a co moze jesc?
a moze lepiej... czego nie moze..
co go uczula?
truskawki,czeresnie? moze?
jakie pije mleko?

--

u nas czas leci jak szalony.
Hania skonczyla rok, Zuzia 5 lat.
istny armagedon w domu.
jedna jęczy ,druga przechodzi bunt..
mi juz na głowe pada a o nerwach nie wspomne.

wakacje stoja pod WIELKIM znakiem zapytania bo noce mamy koszmarne..
(mam na mysli Hanię)
nawet nie chce mi sie o tym pisac..

ehh

a miało byc tak pięknie.

w Sierpniu mamy wesele.
juz ogl sukienki

tyle od Nas.
niech reszta sie odzywa.

_________________

hej
black tak to jest z dziećmi ........raz wzloty raz upadki ........raz lepsze dni raz gorsze.........trzeba przetrwać..........i oby z czasem więcej było lepszych........
darka to chyba trzeba trzymać kciuki...........jak nie za ten miesiąc to kolejny........

u nas z nowości to ręka w gipsie...........magda złamała na rolkach na dwa dni przed wakacjami................tyle jeżdziła i nic.........a tu nieszczęśliwie jakoś oparła się na ręce jak poleciała na pupę.........i nieszczęście gotowe.................wszyscy przeżywają że na same wakacje.........ale ja w sumie uważam że lepiej że teraz niż w roku szkolnym..........nie ma martwienia się o lekcje i pisanie..........bo to niestety prawa ręka.......teraz ćwiczy malowanie lewą ręką i po kilku dniach zaczyna madzia podchodzić do tego bardziej pozytywnie..........że to nie koniec świata.....bo na początku były łzy i rozpacz.........no i pochwalę się ze zakończyliśmy rok szkolny ze średnia 5,9..........................
kuba jak to mój kuba........szaleje..........jest to mały nerwus i krzykacz...........ale mądry chłopak .................liczę na obniżenie nerwów z czasem .................
po wakacjach czeka nas piąta klasa i kolejny - ostatni rok - zerówki
mam nadzieję na przetrwanie wakacji bez kolejnych siwych włosów

zaczynamy wakcje ...........pogoda koszmarna ............pada na okrągło..........

w piątek bylismy na polskiej nocy kabaretowej 2017...........no szał...........wszysko mnie ze śmiechu bolało..........cztery godziny śmiechu ...........aż mi łzy ciekły..........warto się wybrać jak ktoś ma możliwość

lobuz

_________________

Cześć mamusie, u mnie wciąż wyświetla się komunikat przy logowaniu "Logowanie jest niebezpieczne". Nie wiem, o co cho, ale i tak się zalogowałam. Stęskniłam się za Wami i ostatnio się dużo zastanawiałam, co tam u Was.

Tak w ogóle to klikam teraz z wakacji, znad naszego Bałtyku. Właśnie kończy się nasz urlop, jutro wracamy do domku po 6 dniach leniuchowania nad naszym morzem. Pogodę mieliśmy fajną - upałów nie było ,choć biegaliśmy w sandałkach i w krótkich spodenkach. Mieliśmy też wyjątkowe szczęście, bo trafił się jakiś ciepły prąd - chłopcy parę dni pod rząd się chlapali w morzu, bo woda była ciepła.
A ja złapałam też opalenizny- jak na urlopowanie nad morzem przystało.
Obiady w restauracjach/ barach, wesołe miasteczko, kinderlandia z kulkami/ zjeżdżalniami, lody, gofry, zabawki dla maluchów. Fajny urlop. Ale takiego właśnie potrzebowałam.

Bo u mnie niestety ostatnimi miesiącami nieciekawie - haczę o depresję. Nie chcę się rozwodzić nad tym za bardzo, napiszę Wam tylko, że to fatalny stan... Zupełnie niezależny od naszych chęci. Chciałoby się czuć radość, szczęście - a nie czuje się niczego... Jak dla mnie - to zupełna nowość...

Ja - wiecznie w pędzie, czerpiąca energię z tego, co robię, czująca satysfakcję z własnych osiągnięć, starająca się, dbająca o zdrowie - po paru miesiącach zmagań z własną niemocą stwierdziłam, że dzieje się we mnie coś okropnego - przestałam czuć pozytywne emocje...

Na razie jeszcze się staram, bo zawsze miałam dość mocny charakter.
Ale już powiedziałam mężowi, że jeżeli przez kolejne parę miesięcy mi się nie uda - będę musiała pójść po pomoc do specjalisty... Wspiera mnie.

Oprócz tego wszystko ok. Jasio dostał się do p-kola, idzie jesienią. Dopiero niedawno przestał robić siusiu i kupę w majty i robi do WC. Ale na szczęście udało się. Pepla, śmieszek, zaczepajek z niego niesamowity... Wyjątkowo otwarte dziecko. Niczego się nie obawia, nie krępuje. Czaruje ludzi wokół swoją otwartością i uśmiechem. Uwielbia starszego braciszka.

Adaś - najlepszy starszy brat na świecie. Oprócz zwykłych braterskich kłótni - jeden za drugim w ogień by skoczył... Wielokrotnie udaje mu się 100 razy lepiej trafić do Jasia, niż mi samej... Jest mądry i wyjątkowo empatyczny. Fascynat horrorów, zombiaków, wampirów, wilkołaków, ale też rycerzy, ninja i innych walecznych postaci. Również z mitologii greckiej i rzymskiej. Właśnie rośnie m u 2 stały ząbek. Kolejny mleczak się rusza. Po wakacjach - zerówka.

Darka fajnie, że napisałaś.
Tak, jak mówiłam - może się uda i jeszcze razem będziemy w ciąży chodzić. Mi do tej pory się nie udało - pomimo starań co miesiąc. U mnie niestety ten miesiąc stracony - właśnie zaczęło się kolejne plamienie przedmiesiączkowe...
Co do zabiegania, braku czasu-odczujesz to jeszcze bardziej przy dwójce maluchów.
Ja chyba dopiero teraz zaczynam rozumieć, dlaczego nie wolno zapominać o sobie w całym tym szaleńczym pędzie życia, w tym zabieganiu...

tasta buziaki dal biednej Madzi... Połowa wakacji w gipsie. A jak po powrocie zza granicy? Ona była we Włoszech - dobrze pamiętam?

black a dlaczego u Was takie nocki? Ząbki? Roczek - to już czas na czwórki - najgorsze cholery. Oj, też wiele, wiele nocy miałam przez nie zarwanych...

łobuz Ty i depresja? skad? dlaczego?
pogoda nie nastraja.

nocki polepszyły sie.
wstajemy tylko raz,ale Hania spi bardzo niespokojnie.
rzuca sie po całym lozeczku.

4rki.. własnie wychodzą na górze.
złośnica z niej okropna.

ja nie mam jakos weny do pisania.
wszystko mnie denerwuje.

_________________

hej
lobuz jak widzisz u siebie niepokojace objawy depresji lepiej wzbierz sie do specjalisty szybciej.............nie pamietasz pewnie ale moja siostra zmaga sie z depresja....kilka lat temu doprowadzila sie do takiego stanu ze lezala i plakala.........szpital dopiero domogl.........teraz jest ok ito bez lekow.........ale nie lekcewaz tego............

cos mi przestawili w klawiaturze dzieciaki i nie mam polskich znakow.........sorry...........

mnie tez jakos wszystko denerwuje..............mam dosc czasem...............

magda bez gipsu.........ale zakaz sportu na dwa miesiace............do 22 wrzesnia zwolnienie z wf............pogoda do banii...............zaraz sierpien a nikt nie kosi.............ciagle pada...........nawet rzepaki stoja na polu......................

piszcie co u was............mi tez smutno bylo.................

_________________

Tasta to pewnie przez pogode...

wyjezdzacie gdzies na wakacje?

my robimy wolne od dzieci i jedziemy do Druskiennik.
mamy niedaleko wiec fajnie bedzie.

dziewczyny zost z moją mamą.
jakos da radę.

---

musze pobyc sama bo inaczej zwariuje.
potrzebuje czasu dla samej siebie, dla męża..

---

nawet wczasy za granica chodziły mi po głowie ale nie jestem w stanie zostawic dziewczyn na 7 dni ...
jeszcze nie teraz.
Hania za mała.

Kocham samoloty, kocham niebo, kocham latać..

tak bardzo chcę..

ale z rocznym dzieckiem nie bede sie pchac nie wiadomo gdzie.

jeszcze sobie poczekam az podrosną

aczkolwiek Zuzia tez chcialaby poleciec samolotem, ba.. zobaczyc go z bliska..

--

tak poza tym to mąz ma urlop od 7.o8. wiec odliczam dni.
moja mama juz od poniedzialku na urlopie wiec troche czasu z nami pobedzie, popilnuje wnuczek itp.
a ja chociaz chwile bede miała dla samej siebie

-
co jeszcze?
Hania rosnie, coraz mądrzejsza i straszna złośnica.

Zu ma swoje humory,ale potrafi tez bym milutka jak owieczka


aaa ... niedlugo idziemy na wesele
kreacja dla Zuzi juz czeka.
ja postanowiłam nic nie kupowac.
pojde w tym co chrzciłam Hanię.
jest elegancko i gustownie.
--

zapowiadaja upały od Wtorku wiec nareeeeeeeeeeeeeeescie sie opalę

no to chyba na tyle.
pozdrawiamy

_________________

black i słusznie z tym wyjazdem. Tuż przed nim pewnie trochę się postresujesz, ale jak już wyjedziesz, poczujesz tę wolność, to zobaczysz, jak bardzo, bardzo będziesz zadowolona. Twoje mama na pewno sobie poradzi - może zrobi parę rzeczy inaczej, niż Ty byś zrobiła, ale w końcu wakacje to wakacje - dzieciom też (nie tylko nam) wolno więcej, niż zwykle.

Ja na początku też dziwnie się czułam, kiedy wiedziałam, że Adaś chodzi u babć na wsi późno spać i że je więcej słodyczy, niż w domu. Trochę mnie to drażniło, ale wytłumaczyłam to sobie, że to przecież nie będzie trwało wiecznie, a drobne odstępstwa od normy każdemu w sumie się przydadzą.

I czuję tak samo, jak Ty - brakuje mi czasu dla siebie i męża.
Już po cichu kombinuję, żeby zaproponować mu jeszcze jeden wakacyjny wyjazd - tylko we dwoje. 2 noclegi, szum morza, kino, a może teatr.

tasta a mój mąż juz na żniwach. Pogoda rzeczywiście trudna w tym roku, ale jak jest w firmie własna suszarnia, to też inaczej. Pogoda wiosną była dobra, ale jak na lato - to te deszcze już niekoniecznie takie potrzebne...
Może też chroniczny brak czasu dla samej siebie?..



tasta, nie lekceważę. Mieliśmy w rodzinie jeden przypadek. Śmiertelny. Wiem, czym jest depresja. Może tyle w tym wszystkim dobrego, że zawsze dużo nad sobą pracowałam, czytałam, ćwiczyłam osobowość, uczyłam się rozpoznawać i nazywać swoje emocje, może o tyle będzie mi łatwiej rozumieć to wszystko, mieć pełną świadomość tego, co się we mnie dzieje, może łatwiej mi będzie szukać sposobów na samą siebie.

black nie chcę za bardzo pisać, skąd to u mnie, bo po pierwsze duuuuuużo by pisać (początki miały miejsce już parę lat temu, choć tamte wydarzenia nie wywoływały u mnie jeszcze takich stanów, jak dziś) a po drugie nie chcę nikogo obwiniać o to, co dziś mam w głowie, a gdybym zaczęła opisywać, wiem, że zaczęłabym szukać winy w kimś innym, niż w sobie...


U nas teraz są i upały i burze...
Od kilku dni zabieram chłopców nad jezioro - nigdy nie wiadomo, ile tych okazji jeszcze będzie tego lata. Adaś odkrył nurkowanie - i rzuca się w wodę, jak oszalały. Jaś pokonuje swoją początkową niechęć do wody, wchodzi coraz dalej, uwielbia chlapać matkę, łobuz przebrzydły...

Ja zrobiłam już pierwsze porcje dżemu, mrożę musy owocowe na zimę. Poza tym zajmowanie się dwójeczką rozbrykanych chłopaczków, a czasem nawet trójeczką, bo kolega Adasia do nas przychodzi od czasu do czasu, kiedy jego mama nie ma go z kim zostawić, gdy idzie do pracy, 180 m kw. do utrzymania w czystości, do tego koszenie trawnika, wczoraj cała chata gości zza granicy, kuzynka zapowiedziała się też ze swoim maleństwem już niedługo - normalnie to mój żywioł, ale tego lata czuję, że mnie to męczy... Z drugiej strony dobrze, że muszę ciągle coś robić. W międzyczasie wykorzystuję wszystkich, kogo tylko się da, do opieki nad chłopcami, bym mogła co 2-3-4 dni wybiegać złe emocje. Postanowiłam też od września zapisać się na zumbę.

łobuz fajnie ze tak angazujesz wszystkich do opieki nad chłopcami.
zazdroszcze.
ja moge liczyc tylko lub az na moją mamę.
o tesciach nic nie bede pisac.

a na siłe nie bede zmuszac.
szkoda ze maja w nosie zacieśnianie więzi z wnuczkami..

nie czuja takiej potrzeby. dla mnie to jest i bedzie niezrozumiałe..


---

łobuz a jak staranka?
sa czy narazie odpusciłas?

_________________

Darka no i? Jak tam u Was? Były już 2 kreseczki?

tasta jak ręka Magdy?

black jak Zu po powrocie do p-kola po wakacjach?

U mnie ok.
Na koniec wakacji udało mi się wyjechać z mężem bez chłopców na 2 dni nad morze.
Byliśmy niczym wolne ptaki, jak młode małżeństwo.
Myślałam, że akurat wtedy uda się "ustrzelić" Kajtusia, ale @ znowu przylazła... Zdałam sobie niedawno sprawę, że właśnie mija rok, odkąd przestaliśmy się zabezpieczać... I nadal nic... U lekarza byłam w wakacje - obejrzał, również na usg - stwierdził, że wszystko ok. Na razie próbujemy bez szczegółowych badań. Ja nigdy nie miałam łatwo, na każde z moich dzieci musiałam się naczekać... Ale nigdy nie trwało to aż tak długo...
Mino wszystko nasz wyjazd bardzo mi się przydał. Tego mi właśnie brakowało, tej bliskości: tylko ja i mąż.

Teraz już zaczęliśmy nowy rok szkolny. Adaś od 2 tygodni zasuwa do p-kola, Jasia postanowiłam pierwsze 2-3 tygodnie jeszcze zatrzymać w domku, żeby maluszki się zdążyły wypłakać w jego grupie. Jednak termin pierwszej wizyty się zbliża, a ja coraz bardziej zaczynam się martwić, że po raz kolejny będę musiała przechodzić to samo, te łzy, żal, strach, że będę znów musiała zostawiać go tam zapłakanego... Wiem, że Jasiowi będzie w p-kolu inaczej, niż kiedyś było Adasiowi, że będzie dość dobrze się czuł w grupie dzieci, ale jednak i on jest wrażliwym chłopcem i początki będą trudne.

Ja sobie jakoś radzę. Staram się o siebie dbać, wysypiać się, każdego dnia coś dobrego dla siebie robić.

hello

łobuz szkoda ze nie udało sie zaciązyc..
moze to w psychice tkwi problem??

za bardzo chcesz i cos sie blokuje..

bedziecie probowac do skutku czy robisz przerwe?

Zu- ok.
miała 2mce wakacji.
ja znow przyzwyczaiłam sie do jej towarzystwa w domu i dziwnie mi było przez 1wszy tydz..
pusto i cicho bez niej..

teraz śmiga zasmarkana do pkola.

tak poza tym to wszystko dobrze.

ile Adaś ma stałych ząbków?
u nas rosna i rosna.
ma wszystkie 6tki + dwie dolne jedynki i dolna dwojka ...
szybko zmienia ozębienie

Hania to czort w porownaniu do Zuzi..
a myslałam ze gorzej byc nie moze

---
ja tradycyjnie wraz z jesienią musze KASZLEĆ jakby inaczej.

---

co do Jasia..myslisz ze ta mała przerwa pozytywnie wpłynie na niego?
2-3tyg to juz grupa sie zdazyła poznac..
a Jaś dojdzie jako "nowy".
wiesz o co mi chodzi, prawda?
moze to wyjdzie Wam na korzyść i bedzie zostawał bez problemu.
a na ile godz sie dostał?
pisałas ale zapomniałam..

---

Darka..
napisz czasem co u Was.

Tasta jak dzieciaki?

_________________

Hej.
Rzadko tutaj bywam ale cóż się dziwić.Nic się nie zmienia jak było.
Staraliśmy się niby,nic miesiące mijają jeden za drugim a 2 kresek brak.
W końcu zrobiłam badania z krwi tsh ok ale prolaktyna za wysoka.Dzwoniłam do gina i jem Bromergon po 1/2 tabl.Niby przez miesiąc mam brać a potem mam zrobić kontrolne badania.
Zapisałam się do gina na 19.10 ale nie wiem czy nie przełożę tej wizyty.
Jestem załamana w pracy, w domu.Nic się nie układa....wszystko się sypie.Ostatnio nasze małżeństwo w ogóle nie istnieje.....Czy to ma sens? sama już nie wiem.Myślę że lepiej by mi było samej z synem.
Co z tego że się staraliśmy jak ciąży brak....mąż ciągle się wycofuje ze starań a mnie szlag trafia.Płakać się chce....ile można znosić upokorzeń i znęcania się psychicznego.Żyć się odechciewa.Ogólnie między nami jest źle....czy będzie lepiej tego nie wiem...
A Mariusz od września do przedszkola chodzi.Zadowolony,do domu wracać nie chce.....W pierwszy dzień tylko płakał a potem było już dobrze.Jednak swoje żłobek zrobił.Po czasie jednak mogę śmiało powiedzieć,że ze żłoba byłam bardziej zadowolona.
Syn pełen energii jest i pokazuje złości,ciągle zmusza nas do stawiania na swoim.
W pracy cyrk aż mam dość.....
Wszyscy nasi znajomi mają więcej niż jedno dziecko tylko ja jestem tym wyjątkiem....a to tak bardzo boli....

_________________

Mariusz 7:30, 3310g i 52 cm


Mikołaj [*] 15.06.2016 (7tc)

Darka ... eh , nie wiem co Ci napisac zeby było lżej...

SZkoda ze zagladasz coraz rzadziej na e mamę.
my tutaj sie nie staramy wiec mozesz spokojnie z nami pisac, żalić sie itd.
nikt pretensji miec nie bedzie.

W małzenstwie źle bo nie układa sie tak jakbys Ty chciała.
mąż nie chce.
a TY tak bardzo pragniesz...

ps- jak sie czujesz po bromergonie??
ja tez miałam go przepisanego ale na zatrzymanie laktacji..
naczytałam sie złych opini i zrezygnowałam..

---

dobrze ze Mariuszkowi sie podoba w pkolu.
złobek go przyzwyczaił
a jak z chorobami? troche lżej??

----
dlaczego w pracy beznadziejnie?


---

napisałas ze wszyscy maja wiecej niz jedno dziecko..
moze własnie to jeszcze nie czas aby u Was pojawił sie nowy członek rodziny..
zajdziesz w ciaze i co?
w pracy źle
z mężem źle..

myslisz ze w ciazy potrzebny Ci taki stres?
zaciązysz bo tak bardzo chcesz a mąż wtedy moze sie odsunac bo nie bedzie chciał byc znowu tatą?
pomyslałas o tym?
jak Ty wtedy to zniesiesz?
ciąża ma byc oaza spokoju, szczescia, miłosci i zgody a nie kłotni ,sprzeczek i wiecznych napieć.
jesli miedzy Wami-rodzicami bedzie źle to maluch tez to odczuje..
nie daj Boże ciaza zagrozona...
tfu tfu.

dajcie sobie czas.
musi byc miedzy Wami tak jak kiedys

sorki ze wtraciłam 5groszy,
moze niepotrzebnie ale tak czułam


odzywaj sie czesciej!

_________________

black_cherry czytałam Darke i czytałam co napisałaś ty i myślę że masz rację. Ciężko jest jak instynkt rozrodczy daje się we znaki i to nie to, że łatwo mi o tym teraz mówić bo jestem w ciąży, ale uważam że jeżeli w pracy źle i w małżeństwie źle to nie jest to dobry czas na planowanie dziecka. Miałam też podobne przeżycia i kryzysy. Też nie mogłam zajść w ciążę jak już myślałam że jestem to okazywało się że zarodek się nie zagniezdzal. I tak 3 razy. Z mężem też zdarzało się być źle i to bardzo źle ale szukałam sposobu jak nie ponieść się tym wszystkim emocjom. Dopóki nie skupilam się tylko na nas to rozwód wisiał w powietrzu. Mąż zaczął powoli też się starać, ja odrzucilam całe otoczenie nie patrzyłam na to że ktoś ma dzieci i ile, że ja muszę gotować a ktoś zje w restauracji, u rodziców albo zamówi coś gotowego. Nie patrzyłam na to że ja muszę posprzątać a szwagier czy bratowa poczeka na swojego chłopa aż wróci z pracy i zagoni go do robót domowych. Zaczęło to wszystkich boleć a nas umacniać. Ze poświęcamy się sobie i dogadujemy. Nie mówiliśmy znajomym o naszych problemach, bo zauważyliśmy że co znajomy to inny doradca. Poprostu zawalczylismy sami. I okazało się to złotym środkiem. Za parę miesięcy byłam już w ciąży z Anastazja. Do trzeciej ciąży męża nie mogłam przekonać. Ale też starałam się być cierpliwa. Ale bez starania się na siłę po roku udało się i o dziwo mąż cieszył się bardziej ode mnie.
Nie wiem w sumie czy ma sens to co napisałam. U każdego jest inaczej. W takiej sytuacji to nawet rozumiem że u Darki takie gadanie moje czy kogoś innego może spowodować rozgoryczenie. Ale ja na początku postaralabym się o męża a dopiero później o dziecko bo wtedy dziecko i ciąża będzie radością a tak może stać się nawet problemem.

_________________

Darka
Przykro mi, że masz teraz taki trudny okres w życiu, ale ja z moim mężem doszliśmy swego czasu do wniosku, że dzieciaczki potrafią "zakatrupić" namiętność między partnerami... Stajemy się nagle mamusiami i tatusiami, kobiecość i pasja gdzieś znikają, miłość staje się inna, niż wcześniej. Nagle zdaliśmy sobie sprawę z tego, że mamy nawzajem do siebie tylko stertę roszczeń i pretensji...Też przerabialiśmy to u nas... Tak mi z tym było źle, tyle się wypłakałam, tyle rozmów było, tyle prób, wspólnych starań o własne szczęście... Trwało to latami. Ale najpierw sama musiałam zdać sobie sprawę z tego, czego mi brakuje. Postanowiliśmy bardziej o siebie dbać, doceniać, mieć do siebie inne nastawienie, postanowiliśmy regularnie robić coś tylko we dwoje - byliśmy np. sami nad morzem. Ten wyjazd mi więcej, niż mogłabym się spodziewać... Małe kroczki, wspólne działanie, zrozumienie, a uda się. Jeszcze jedno - takie usilne, bezowocne staranie się o malucha jest dla faceta większym obciążeniem, niż kiedykolwiek mogłoby nam się wydawać...

Doradź mi jeszcze kochana, jakie badania zrobić z krwi, bo po roku starań też chyba powinnam już o tym pomyśleć...

black Jasio już chodzi do p-kola. Pierwszy tydzień był bardzo dzielny - naśladował braciszka i nie płakał. Ale potem przyszła infekcja, został parę dni w domu - i teraz płacze codziennie. Ale tylko rano. Wiem, że musi to przejść, aby mógł się przyzwyczaić do nowej sytuacji, by mógł nabyć pewności, że nie dzieje się nic złego. Wspieramy go, jak tylko umiemy z mężem - spędzamy razem dużo czasu. Wiem, że damy radę.
Adaś ma 2 stałe ząbki. 6stki też ma od dawna wszystkie. Mój zerówkowicz, w przyszłym roku już do szkoły...

To mówisz Hania damski oszołomek?..