Hejka
Ajsi!
jakos nie mam ostanimi czasy weny do pisania. To znaczy nie dzieje sie u mnie nic ciekawego o czym moglabym napisac
Fajnie, ze sie wybawilas na weselu! My za tydzien jedziemy na weekend do Krakowa i Zakopanego. Juz sie nie moge doczekac.
Mam nadzieje, ze juz bede po @, bo jak bedzie mnie tak bolec jak ostatnio, to nie bedzie udany wypad
Mimo Twoich przeczuc - zycze Ci zeby ta franca @ sie nie pojawila
Daj koniecznie znac, jak sie cos wyjasni!
Ja mam trzy koty dachowce, uwielbiam je - to moje dzieci
:D:D Dwa sa takie biegajace, szalone, nie za bardzo potrzebuja czulosci
Ale za to trzeci wprost uwielbia noszenie na rekach, drapanie i przytulanie. Kreci sie pod nogami i domaga sie czulosci
Mozna z nim wszystko robic, a on nawet pazurka nie wystawi, zeby drapnac. To moj ulubieniec. W dodatku jest rudy i ma mordke okragla jak sloneczko
Z tym ze to nie sa takie typowo domowe koty - raczej pol-podworkowe. Oczywiscie szczepimy je i odrobaczamy ale nie spia z nami w domu, tylko maja swoje mieszkanko na parterze domu (mamy duzy dom i my mieszkamy w jego polowie, a druga polowa stoi pusta, tzn zamieszkiwana jest przez kocieta
) Maja tam w ciagu dnia uchylane okno przez ktore wchodza i wychodza kiedy maja ochote
Badania na toxo zrobilam - juz przechodzilam
Tylko wlasnie moze Ty mi powiesz, bo nie wiem do konca jak to jest z ta choroba, zawsze mi wylatywalo z glowy u gina - jak sie juz chorowalo, to nabiera sie odpornosci tak jak z ospa, czy mozna ponownie zachorowac?
łykam zwiększoną dawkę sterydu (encortonu), źle się czuję i ogólnie jestem rozbita. Dziś 4 dc, za 10 dni mam pokazać się w szpitalu na Polnej na podglądanko. Transfer robi się w tzw. dniu ciałka żołtego, czyli po owulce. No nic, zobaczymy...
pytałaś mnie o toxo- nie wiem tak do konca, jak to jest z uodpornieniem się na tą paskudną chorobę, jak już się przez to przejdzie. Obstawiam, że ma się sprawę z głowy...
Poszlam na izbe przyjec do szpitala w moim miescie z wykupionym lekiem. Najpierw byl problem, ze nie mam skierowania do zrobienia zastrzyku. Przyszla wiec lekarz dyzurna i sie zaczelo... W drodze wyjatku wypisala mi skierowanie i zaczelo sie komentowanie. Ze endometriozy sie wg niej nie leczy tym lekiem, ze powoduje mega skutki uboczne - czy jestem tego swiadoma, tzn ze bede sie czuc fatalnie, ze bede miala menopauze, ze ten lek moze mi tak namieszac w hormonach, ze jeszcze wieksze problemy z zajsciem w ciaze bede miala, moga sie pojawic zmiany trudne do odwrocenia, u kogo sie lecze i czy ten gin na pewno zajmuje sie nieplodnoscia, ze ona jest endokrynologiem i cos wie na ten temat itd itd... Myslalam, ze sie poplacze jak mi to gadala. Na to wszystko przyszla jeszcze inna lekarka i zaczely rozmawiac na moj temat, co tamta skwitowala "ze ona na endo nie przepisalaby zoladexu, ze to lek glownie na raka, ze jest bardzo drogi, ale jak ma pani pieniadze, to niech sie pani nim leczy" No kurde...myslalam ze sie wsciekne. Tamta pierwsza kilka razy powtarzala cos w stylu "co to za lekarz, ze taki lek pani przepisal, ze na pewno na nieplodnosci to on sie nie zna". Do tego wszystkiego wlaczyla sie jeszcze pielegniarka, ktora mi miala zrobic zastrzyk: "czy po tym co pani uslyszala, jest pani nadal zdecydowana na zastrzyk, czy chce pani to skonsultowac z innym lekarzem?" Bylam twarda i powiedzialam, ze jestem pewna i nie chce dyskutowac na ten temat, bo o miesniakach tez slyszalam rozne opinie i co lekarz to inna diagnoza.
Na szczęście w weekend powinnam mieć już spokój, nie mogę doczekać się końca wredoty...
