Jaga, no nie koniecznie na swoje czekasz 9 msc, fakt faktem, sama ciąża trwa tyle, ale ja na swoje maleństwo bedę czekała 3 lata.

_________________

Z suwaczka widzę, że jesteś w ciąży. Dlaczego będziesz czekać 3 lata? Co się dzieje? Albo czegoś nie skumałam

_________________

Dlatego że moje starania trwały 2 lata.

_________________

Jaga, DJ Niunia, gratulacje decyzji o adopcji Zycze wam zebyscie nie musialy dlugo czekac. U mnie sam proces szkolen trwal rok a o naszej coreczce dowiedzielismy sie po 2 miesiacach od zakonczenia szkolen, a zamieszkala z nami 4 miesiace pozniej, w czerwcu minie rok jak jest z nami i nie wyobrazam sobie zycia bez niej

_________________



Aniolek Gabrysia 1.04.09 [*] 25tc

O prosze DJNiunia to sporo nas laczy:) dla mnie to bardzo szczesliwa data bo mam najlepszego meza na swiecie...tylko dzidziusia nam brakuje. My zaczelismy procedure 17 lipca 2012 r-w nasza druga rocznice mielismy pierwsze spotkanie w OA...mamy juz czesc za soba wiec w razie pytan chetnie Ci pomoge o ile bede wiedziala. W naszym osrodku na dziecko (malenkie) czeka sie 3-4 lata a czasem bywa ze i 5 w zaleznosci od zgloszen chyba....a mi az trudno uwierzy ze niedlugo minie rok jak tam bylismy-czas tak szybko leci...i jestem przeszczesliwa ze podjelismy ta decyzje co oczywiscie nie oznacza ze przestalismy sie starac o swojego dzieciaczka...ale jestem jakos spokojniejsza od tego czasu. Za jakies 3-4 tyg zaczynamy szkolenie i jak je zakoncymy to bedziemy wyczekiwac telefonu a to chyba bedzie najgorsze....najpierw chcielismy male dziecko a teraz zastanawiamy sie czy nie poszerzyc wieku dziecka o takie do roku....napewno byloby mniej czekania no i wieksza pewnosc ze dzieciaczek nie ma wad (chorob) ukrytych

_________________
03.11.12 - IUI - nieudana;(
02.12.12 - IUI - nieudana:(
29.04-01.07.13 - szkolenie w OA - czekamy na nasz cud:)
20.07.13 - mamy kwalifikacje do In vitro
II.2014 - IMSI - blastuś mrozaczek
lipiec 2014 - transfer ???

My dopiero za w czerwcu możemy zacząć procedurę, ponieważ w ośrodku w moim mieście trzeba mieć staż małżeński 3 lata więc musimy poczekać, Pani mówiła, że w czerwcu możemy przyjść i dopiero wtedy zaczniemy szkolenie.
My myślimy od razu o dwójce zawsze krótsza droga, poza tym u nas na 99,999999% nic się nie zmieni i biologicznych dzieci mieć nie będziemy, więc po co 2 razy przechodzić szkolenie i oczekiwać jak możemy ogromną miłością obdarować dwójeczkę choć obawy są zawsze, czy sobie poradzimy, psychicznie fizycznie no i finansowo ale grunt to pozytywne myślenie

Ja to w ogóle powiedziała "najlepiej dwa chłopaki do roku byłoby super, a nawet do 6 miesięcy, no ale chociaż jedno takie małe a drugie nawet do 3 lat." no ewentualnie parka ale nie 2 dziewczynki i mi kobitka odpowiedziała, że małe wymogi mamy bo niektórzy chcą blondynka, tyle wzrost, wagi oczy takie, jak w sklepie masakra jak dla mnie. Jedyne co może zabrzmi rasistowsko powiedziałam, że dzieci mają być białe .

_________________

hahaha rozwalilas mnie z tym bialym....ja nawet o tym nie pomsylalam jak sie nas babka pytala jakiego dziecka oczekujemy....powiedzielismy tylko male i zdrowe. jesli chodzi o drugie dziecko - nie przechodzisz juz drugi raz szkolenia! zapisujesz sie w kolejce i tylko czekasz na telefon-bynajmniej tak jest u nas

_________________
03.11.12 - IUI - nieudana;(
02.12.12 - IUI - nieudana:(
29.04-01.07.13 - szkolenie w OA - czekamy na nasz cud:)
20.07.13 - mamy kwalifikacje do In vitro
II.2014 - IMSI - blastuś mrozaczek
lipiec 2014 - transfer ???

oj tam zaraz rozwaliłam jak mówiliśmy w rodzinie, że chcemy adoptować to moja siostra powiedziała, weźcie sobie murzynka
u nas niestety jeśli decydujemy się na kolejne to cała procedura od nowa, tak nam powiedziano, ale w czerwcu będę wiedziała więcej

_________________

kochana zapytaj dokladnie o to bo mi sie dziwne wydaje zeby dwa razy to samo szkolenie przechodzic tm bardziej ze jesli juz jedno dziecko adopcyjne odhowacie o znaczy ze sie na tym znacie:)

_________________
03.11.12 - IUI - nieudana;(
02.12.12 - IUI - nieudana:(
29.04-01.07.13 - szkolenie w OA - czekamy na nasz cud:)
20.07.13 - mamy kwalifikacje do In vitro
II.2014 - IMSI - blastuś mrozaczek
lipiec 2014 - transfer ???

podziwiam - super, ze sie zdecydowalisie i ze walczycie!
Mysle, ze adopcyjne dzieci tez potrafia mocno kochac i dac wiele szczescia, a w to, ze wy dostarczycie im wiele szczescie nie mam najmniejszych watpliwosci!

Cześć Wam . Właśnie znalazłam to forum i troszkę podczytałam.
Napiszę coś o sobie. Jestem mężatką od 10 lat.O dziecko staraliśmy się od samego początku. Przebyliśmy długą drogę.Czasem wydawała mi się drogą pod górę. Przeszłam 4 inseminacje. Do dziś pamiętam nadzieję,lęk,i rozpacz...
Nam się nie udało.Lekarz stwierdził, że za bardzo pragnęłam i to mnie zblokowało.
3 lata temu w czerwcu zgłosiliśmy się do OA. Muszę przyznać ,że też nie było łatwo.Wiele godzin rozmów,testy...ale było warto.Od pół roku mamy cudownego synka . Dla mnie nie ma różnicy czy jest on z brzuszka czy z serduszka.
Życzę Wam starającym się powodzenia bez względu jaką drogę wybierzecie.

"...bo choć nigdy mnie nie miała w brzuszku
to nosiła mnie w serduszku ..."

_________________
Jeśli szczęście nie przyszło jeszcze do Ciebie to znaczy,
że jest DUŻE i idzie małymi krokami!!!

Jestem jak najbardziej za adopcją. Na świecie jest tyle dzieci czekających na rodzinę, rodzeństwo, ciepły dom... Nie rozumiem, czemu niektórzy wolą wydawać tysiące na zapłodnienie in vitro w dodatku bez pewności, że się uda.

Nie rozumiesz, bo nigdy nie zawisło nad Tobą widmo bezdzietności.
To dokładnie takie samo "nie rozumiem", jak w przypadku sytego i głodnego.

Wg mnie to jest bardzo indywidualna decyzja i nikt poza konkretnymi zainteresowanymi nie powinien jej oceniać.

_________________

Dokładnie zgadzam się z przedmówczynią. mam synka z in vitro i nie wyobrażam sobie zebym miała 10 tys na koncie a jego nie. Nie wszystko na tym świecie można przeliczyć na kase! Każdy musi znaleźć własną drogę do macierzyństwa i nia podążać w zgodzie z własnym sumieniem.

_________________

Ja dokładnie rozumiem oba aspekty ale tylko dlatego bo przechodziłam to.Nikomu tego nie życzę.
Wprawdzie na invitro nie zdecydowaliśmy się ale 4 insyminacje zakończone fiaskiem dały mi popalić Po tych przejściach jak psychicznie odpoczeliśmy zdecydowaliśmy się na adopcję. Ta droga podobnie jak leczenie nie była łatwa ani przyjemna.Ciągła walka o udowodnienie swojej wartości...że zasługujemy na dziecko.
Dziś mamy synka.Ma 1,5 r. Jest z nami już prawie rok i nie żałuję ,że go mam.Kocham go najbardziej na świecie Nie wiem jak by to było,czy kochałabym bardziej biologiczne bo nie wiem czy da się kochać bardziej.
Wszystkim bez względu jaką drogę wybiorą życzę powodzenia.

_________________
Jeśli szczęście nie przyszło jeszcze do Ciebie to znaczy,
że jest DUŻE i idzie małymi krokami!!!

sebka rozwalil mi twoj tekst...rzeczywiscie nie wazne czy w brzuchu noszone..wazne ze z serca..i wychodzi na to ze i dzieci biologiczne i adopotowane sa z serca nie ma roznicy:)bzuch sie nie liczy:)

ale zgadzam sie tez z Lady...to bardzo indywidualna sprawa...czy ktos decyduje sie na adopcje czy walczy o biologiczne dziecko,,,ja zawalczylam i mam dwoje...i absolutnie niczego nie zaluje...

_________________
Sophie Theresa 08.03.2010, godz.19.29
10 pkt Agpar:)
52 cm, 3380 gramm:)
Olenka 30+5tc, 1800 gram,43cm.
20.02.2014 9300 gram:)zaliczylismy pieknie testy rozwojowe w Dreznie!wszystko super!lobuz maly!:)

sebka rozwalil mi twoj tekst...rzeczywiscie nie wazne czy w brzuchu noszone..wazne ze z serca..i wychodzi na to ze i dzieci biologiczne i adopotowane sa z serca nie ma roznicy:)bzuch sie nie liczy:)

ale zgadzam sie tez z Lady...to bardzo indywidualna sprawa...czy ktos decyduje sie na adopcje czy walczy o biologiczne dziecko,,,ja zawalczylam i mam dwoje...i absolutnie niczego nie zaluje...

choc po pierwszym zastanawialismy sie czy warto pakowac sie w to wszystko i znow podchodzic do ICSI, znow leki znow leki stres oczekiwanie nadzieja itp...czy moze jednak adoptowac jakiegos maluszka dla Zosi...jednak sie zdecydowalismy sie....na wyboista droge ICSI..

_________________
Sophie Theresa 08.03.2010, godz.19.29
10 pkt Agpar:)
52 cm, 3380 gramm:)
Olenka 30+5tc, 1800 gram,43cm.
20.02.2014 9300 gram:)zaliczylismy pieknie testy rozwojowe w Dreznie!wszystko super!lobuz maly!:)

Gratuluję szczęśliwego zakończenia Twojej walki. Gratuluję też siły i wytrwałości
Co do tego kto jaką decyzję podejmie to masz a raczej macie racje.To indywidualna sprawa i ja to szanuję i trzymam kciuki za sukces.

_________________
Jeśli szczęście nie przyszło jeszcze do Ciebie to znaczy,
że jest DUŻE i idzie małymi krokami!!!

ja tez zawsze trzymam kciuki za dziewczyny walczace obojetnie jaka droge wybiora...to trudna droga ale na koncu czeka gdzies i to jest piekne:)

_________________
Sophie Theresa 08.03.2010, godz.19.29
10 pkt Agpar:)
52 cm, 3380 gramm:)
Olenka 30+5tc, 1800 gram,43cm.
20.02.2014 9300 gram:)zaliczylismy pieknie testy rozwojowe w Dreznie!wszystko super!lobuz maly!:)